شخص هُو نرالو آ
جُونِ ۾ جُهڙالو آ
ڪنهن بور فنڪشن جو
آخري مقالو آ
زندگي خدا جو سُنهن
زهرَ جو پيالو آ
ڇوڪري ته ناهي هوءَ
شاهَه جو رسالو آ
ڪنهن به ڪم جو ناهي
هيڏو توڙي نالو آ
هُو حوالا ڳوليندي
ٿي ويو حوالو آ
اياز گُل جي شاعريءَ جي ھن مجموعي ۾ 1973ع کان 1986ع تائين جي شاعري شامل آھن جنھن ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، گيت، ترائيل، ھائيڪا، رينگا، ٽسٽا، بيت، دوھا، سوايون شامل آھن. اياز گلَ ھر صنف تي دلفريب شاعري تخليق ڪئي آھي. سندس غزلن ۾ سنڌي ٻوليءَ جي محاورن جو سھڻو، سبيتو ۽ وقتائتو استعمال، سندس شاعريءَ کي نہ فقط نواڻ ٿو ڏئي، پر ان کي وڌيڪ اثرائتو ٿو بڻائي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو