خوشي
”هُوءَ هتان لنگهندي“
۽ انهيءَ موڙَ تي مان
ڪيترا سالَ ائين بيٺو رهيس
جو سڄو انتظارُ بڻجي ويس
ٻئي اکيون، ديپَ هُن جي راهُن جا
۽ خيالنِ جون سڀ مُندون
هُن جون
ڪالهَه پر، هُوءَ جڏهن هِتان گُذري
اوپرائپَ هيس نِگاهُن ۾
هڪ گهڙي ڀي نه تَرسي
مُنهنجي لاءِ
”مان ته توکي نٿي سُڃاڻان!“
چئي،
سڀ مُندون، سڀ خيالَ
مون کان کَسي
هوءَ هوا وانگي آئي
گُذري وئي!