ڪَتي، ڪَتيءَ سان ڪَتي آ، اُداس صحرا ۾.
تڏهن ته رات رَتي آ، اُداس صحرا ۾.
الائي ڪير ٿو ڳولي ڀِٽن مٿان ڀَٽڪي،
ٻَري جو چنڊ-بَتي آ، اُداس صحرا ۾.
ڪَڻي ڪَڻي ته خُمارجي ٿِڙي رهي آهي،
پياس مڌَ مَتي آ اُداس صحرا ۾.
مَٿان ته باھ وَسي ٿي تَپن ٿا اَڪَ اڃان،
تَنور ريت تَتي آ اُداس صحرا ۾.
ڍَڪيو ته ويس ستارن جو آسمان مگر،
اُنھي تي چنڊ چَتي آ اُداس صحرا ۾.
حيات جوڳ جلي آ رَڙي رِڻن ۾ ٿي،
جنم جنم جي پَتي آ اُداس صحرا ۾.
گِيان روح تي نِرواڻ ٿي لَٿو گوتم!
تِياڳ عمر وَتي آ اُداس صحرا ۾.
*