شاعري

بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

بخشل باغيءَ جي شاعريءَ ۾ اسان جي دور جي عڪاسي ڪيل آھي. بخشل باغي سنڌي ادب ۽ ٻوليءَ جو هڪ اهڙو چمڪندڙ ستارو آهي جنھن جي تخليقي اڏام روايتي پيچرن کان هٽي ڪري هڪ منفرد ۽ الڳ ٿلڳ رستي طرف گامزن نظر اچي ٿي.  ھو لکي ٿو تہ ”عشق ۽ شاعريءَ جو ڪاڪ ٽيل منھنجي زندگيءَ جي پيالي ۾ سدائين نَوان نَوان خُمار کڻي پئي ڇُلڪندو رهيو آهي. ۽ مان هميشہ مڌهوشيءَ جي ڪيفيتن ۾ ڪڪورجي، پنھنجي روح ۾ ڪڪر ڪارونڀار پيو وسندو آهيان.“

  • 4.5/5.0
  • 83
  • 19
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بخشل باغي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book بارشن کي ڀِڄائي ڇڏيندڙ شاعري

ڪوڙاڻ

ڪوڙاڻ

* تون تنقيد کي تخليق جو موت ڇو ٿو سمجهين؟
تنقيد ته زندگي آھي،
تخليق پڻي جي تحرڪ لاءِ.
تنقيد ته تخليق جي لاءِ آڪسيجن آھي.
تو رڳو اجائي تعريف جي آلودگيءَ جو،
پنھنجي اندر جي تخليقڪار کي عادي بڻايو آھي،
تون سَطعي پَڻي جي تَري ۾ ڪِري پيو آھين،
تون تضادن جي درياھ ۾ غوطا کائي رھيو آھين،
ٿورو سَمجھ ۽ محسوسيات جي تُرھي تي تَر
۽ فرق محسوس ڪر،
ڪوڙاڻ ۽ مِٺاڻ جي تضاد ۾. . . ! ! !
*