تضاد
سِج جي اي. سي هلي ٿي،
چنڊ جو هيٽر ٻَري ٿو،
۽ ستارن جا دُکن ٽانڊا پيا،
اُڀ ۾ آهن اُلا!
۽ سڄي ڌرتي ڌِڱي ڌَنوڻيءَ جيان،
دل ٽنگيل آ تنھنجي دردن جي
اَنگاسن تي اَڃا،
مُحبتن کاڌو وڇوڙي جو زهر،
ساھَ سيني ۾ رڳو ڦَٿڪن پيا،
۽ نِڙيءَ ۾ ڪيترا
آهن ڦُٽي ٿوهر پيا،
وقت ٿو جلاد وانگر ڏئي گُهٽا،
زندگي هي لاش لاوارث جيان،
حالتن جي بي رحم ڪُتن اڳيان،
روز ٿي ٻُوٽيون ٿئي!
*