تون ۽ مان اُن وقت مليا هياسين
جڏهن کوهه سُڪي رهيا ها،
۽ ٿَر- ٻاٻيها اُڃ ۾ اُڏري ٿڪجي پيا ها؛
جڏهن ٿريچاڻيون پارَ ڪڍي رهيون هيون
۽ تازيون بُٺيون اڃا ڪونه سُڪيون هيون:
جڏهن کوهن ۾
تارن جا ٽُٻڪڙا نظر نه ٿي آيا،
مون تو کي سڏ ڪيا ها
۽ تون مون کي ائين ملي هئينءَ
جئن سارنگا سَڏوَنت کي ملي هئي!