بنا متڀيد
پر مان غريب جو ٻار آهيان.
پٽ ڀوتار جو روز وڙهي،
اسڪول وڃان ته ڪاوڙ ڪري.
ڪرڪيٽ راند آ وڻندي مونکي،
ٽيم نه آ ڪا کڻندي مونکي.
ڌڪا ڏئي ٿا ٻاهر ڪڍن،
ڏک مان ٿا منهنجا لڙڪ وهن.
پُٽَ ڀُوتار کي سڀئي ڀائن،
ڳالهه نٿا ڪا سچي ٻڌائن.
فرق رکن ٿا درد ٿئي ٿو،
دوست نه پنهنجو ڪو به ڪري ٿو.
فرق سمورا مٽجي وڃن شل،
روشن ڏينهنڙا مونکي ملن شل.
شِقَ نمبر.2؛
سڀني حقن جو لاڳو ٿيڻ، ڪنهن روڪ بغير، سڀني ٻارن تي ٿئي ٿو. رياست جو فرض آهي ته اها ٻار کي هر قسم جي متڀيدي سلوڪ کان تحفظ پهچائي ۽ ٻارن جي حقن جي پهچ لاءِ هاڪاري قدم کڻي.