تاريخ، فلسفو ۽ سياست

هوموڊيئس: سڀاڻي جي مختصر تاريخ (جو اختصار)

هي ڪتاب چارلس ڊارون جي ارتقائي نظرئي کي تسليم ڪندي تاريخ جو تجزيو پيش ڪري ٿو جنھن ۾ مذهبي تصور پڻ شامل آهن. هي ڪتاب 11 بابن تي ٻڌل آهي، جيڪي ٽن حصن ۾ ورهايل آهن: هومو سيپينز (انسان) دنيا کي فتح ڪن ٿا؛ هومو سيپينز دنيا کي معنيٰ ڏين ٿا؛ ۽ هوموسيپينز بيوس بڻجي وڃن ٿا. هي ڪتاب هڪ عام دنيائي مخلوق يعني هومو سيپينز يا انسانن جي سندن غير اهم ۽ فاني مخلوق منجهان لافاني ۽ خدا بڻجندڙ مخلوق تائين پھچڻ جي تاريخي سفر بابت سڀني اهم انقلابن ۽ تاريخي واقعن تان پردو کڻي ٿو.

Title Cover of book Homo Dues: A Brief History of Tomorrow

باب ٽيون: انساني چڻنگ

هراري ٽئين باب "انساني چڻنگ" ۾ هڪ اهم تاريخي سوال اٿاري ٿو تہ انسان جڏهن پنھنجِي سوچ سمجهہ ۽ ذهانت جي آڌار تي ٻين مخلوقن ۽ زندگي جي قسمن کان اُتم ۽ اعليٰ آهي، يا ٻين لفظن ۾ اُن ۾ "روح" موجود آهي تہ ڇا ان کي اهو بہ حق حاصل آهي تہ ٻين ادنيٰ درجي جي جانورن ۽ مخلوقن جي زندگين سان کيس جئين وڻي تيئن ڪري ۽ انھن جون زندگيون اذيتناڪ بڻائي ڇڏي، يا وري مرڳو انھن کي ختم ئي ڪري ڇڏي؟! يا وري ڇا انسان کي اهو حق آهي تہ پنھنجي کاڌ خوراڪ لاءِ پالتو مال جھڙوڪ سوئرن، ٻڪرين، رڍن، ڍڳين، مينھين، مَڇين ۽ ڪُڪڙين کي هٿراڌو نسلي افزائش جي طريقن سان پيدا ڪري ۽ پوءِ انھن منجهان ئي ڳچ تعداد کي مشينن ۾ پِيڙي ۽ نِپُوڙي باقين لاءِ کاڌو (فيڊ) ٺاهي؟! ساڳئي تناظر ۾ ڇا آمريڪي ماڻھن کي اهو حق حاصل آهي تہ اهي پاڻ کان گهٽ ذهين ۽ گهٽ ترقي يافتہ افغانين جي زندگين سان سندن ئي ملڪ ۾ جيئن وڻين تيئن کيڏن ۽ انھن جون زندگيون ختم ڪن؟
هن جي جواب ۾ هراري ثبوتن سان اهو واضع ڪري ٿو تہ انسانن توڙي سڀني جانورن جي سوچ ۽ جذبا جھڙوڪ غصو يا ڪاوڙ (ٻين جي سوچ ۽ رويي سان سھمت نہ هجڻ)، همت (مقابلي ڪرڻ جي همت)، خوف ( مقابلي جي ڊپ جو غالب اچڻ )، فرار (مقابلي کان پوئتي هٽڻ)، پيار (پنھنجي نسل کي جاري رکڻ ۽ جِين منتقل ڪرڻ)، نفرت (نقصانڪار شيءَ کان پاسو ڪرڻ ) ۽ خوشي (پنھنجون جسماني، ذهني، جذباتي ۽ سماجي گهرجون پوريون ڪرڻ) وغيرہ هڪجھڙا آهن، جيڪي اسان جي توڙي جانورن جي دماغن ۾ 80 ارب نيوران گهرڙن جي فائرنگ ۽ انھن جي وچ ۾ پيدا ٿيندڙ پيچيده تعلقات جا نتيجا آهن. شعور ۽ روح جي حوالي سان 7 جولاءِ 2012ع ۾ دنيا جي دماغي سائنسدانن "شعور متعلق ڪيمبرج اعلان" ۾ يڪراءِ طور تي اهو واضع ڪيو آهي تہ نہ رڳو انسانن پر ٻين جانورن ۽ مخلوقات ۾ پڻ انسان وانگر پيچيده نيوراني، ڪيميائي ۽ دماغي-رابطن جا عمل سندن دماغن ۾ ٿيندا آهن، جيڪي انھن ۾ انسانن وانگر مٿيان احساس ۽ جذبا پيدا ڪندا آهن. مطلب تہ انسان حياتياتي ۽ روحاني طرح سان جانورن کان وڌيڪ بھتر ۽ برتر نہ آهي. ان ڪري جانورن، پکين، مڇين، ريڙهيون پائيندڙ نانگن بلائن ۽ ڀونءِ آبي جاندارن (خشڪي توڙي پاڻيءَ ۾ زندھہ رهندڙ جانورن) وغيرہ کي ايذاءُ يا تڪليف پھچائڻ يا انھن جي فطري حياتي کي تبديل ڪرڻ يا انھن جي حياتي کسڻ جي ذميواري يا ڏوھہ ملوث انسان يا انسانن جي مٿان آهي.
هرارِي مطابق انسان پنھنجين غلطين کي جائز قرار ڏيڻ لاءِ اڪثر ڪري مذهبن جو سھارو وٺندو آيو آهي. جانورن جي دنيا ٻن سچائين تي ٻڌل هوندي آهي: هڪ سندن ذاتي سوچ يا پسند نا پسند تي ٻڌل سچائي (موضوعي) ۽ ٻي وري مادِي دنيا ۾ موجود شين بابت سچائي (معروضي)، جھڙوڪ وڻ ٽڻ، ٻوٽا، جانور، جبل، درياءَ وغيرہ. پر هنن ٻن سچائين کان سواءِ هڪ ٽئين سچائي بہ هوندي آهي، جيڪا فقط انساني سماج ۾ ئي گهڙِي وئي آهي. اها آهي مختلف ماڻھن جي وچ ۾ موجود عام سوچ ۽ سمجهہ واري سچائي يا بين الافرادي سچائي (Inter-subjective reality). هي سچائي مادِي دنيا ۾ ٻاهر موجود نہ هوندي آهي پر انساني سماج ۾ ضرور موجود هوندي آهي. هن جو واسطو ۽ انحصار انسانن جي ڪھاڻيون گهڙڻ واري خوبي ۽ هڪ ٻئي سان رابطي جي ڄارن تي آهي. دنيا ۾ ڪيتريون ئي سچائيون هن قسم جون يعني بين الافرادي سچائيون آهن ۽ اهي ماڻھن جي عام سوچ ۽ عقيدي سان وابستہ آهن. مثال طور، ناڻي يعني پئسن يا روپين يا ڊالرن وغيرہ کي ڏسجي تہ انھن جي بذاتِ خود ڪا اهميت ۽ قيمت نہ آهي، ڇو تہ اهي فقط ڪاغذ جي ٽڪرا ئي تہ آهن. پر جيئن تہ هر ماڻھو جي نظر ۾ انھن جي اهميت آهي ۽ انھن بابت دنيا جا تقريبن سڀ ماڻھو اهڙو عقيدو ۽ ويساھہ رکن ٿا، انڪري اهي اهم آهن ۽ اسان انھن سان شين ۽ خدمتن جي خريد ۽ فروخت ڪري سگهون ٿا ۽ ڪندا آهيون. ساڳي ريت ڪارپوريشنون، ملڪ يا مختلف کاتا وغيرہ مادِي دنيا ۾ معروضي طرح تہ موجود نہ آهن پر اهي اسان جي سماج ۾ ايترا ئي موجود سمجهيا ويندا آهن جيترا وڻ ٽڻ ٻوٽا، جانور، جبل، درياءَ وغيرہ. حقيقت ۾ اهي شيون (ناڻو، ڪارپوريشنون، ملڪ، ڪمپنيون، کاتا وغيرہ) اسان ماڻھن جي وچ ۾ گڏيل سوچ، عقيدي ۽ ڀروسي کي ظاهر ڪن ٿيون.