الف کان خ
1. آزمائي کي آزمائي سو ڇائي منھن ۾ پائي.
2. اب جو ڏنو نه ڀري، رب جو ڏنو ڀري.
3. اڀ ۾ ٿڪ اڇلائي سو منھن ۾ جھلي.
4. اڀ ڦاٽي کي به ڪڏھين اڳڙي پيئي آھي.
5. اٽو جي گھوٻاٽو.
6. اٽو کاڌو ڪئي مار پيئي گابي تي.
7. اٺ جي چاڙهيءَ کي به لعنت، لاهيءَ کي به لعنت.
8. اٺ پٺيان گھنڊڻي.
9. اُٺ جي وات ۾ ڄار جي باس.
10. اُٺ جي وات ۾ زيرو.
11. اُٺ پوڙهو ٿيو ته به مُٽڻ نه سکيو.
12. اٺ ڪراڙو، ته به ٻه ڪنواٽ لھي.
13. اٺ نه پڄي، ٻورن ھڻي لتون.
14. اٺان ميھان دا ڪيھا ميلا، اوھ چرن پٽ ته اوھ چرن ٻيلا.
15. اُٺ جي وات ۾ لوڻ ته به رڙي، کنڊ ته به رڙي.
16. اٺ ڇڙو به رڙي، ڀريو به رڙي.
17. اُٺ، پنهنجي مُٽ ۾ تِرڪي.
18. اٺ جي چوري به ڪا پکي ۾ لڪي.
19. اٺ کي لاڻو گھوڙي کي داڻو، مرد کي ناڻو محبوب کي ماڻو.
20. اٺ چڙهئي به ڪو نانگ کائي!
21. اٺن جا بار به ڪي گڏھ کڻن.
22. اٺين پيڙهي، اُٺ ماڪوڙو ماسات.
23. آپ نه پالي، پالي ڏون، ڇوھر ڄائو ڏکان ڏون.
24. اپڻا مال ھئي روئسان به کائسان به.
25. اپڻي گھوٽ ته نشا ٿيويئي.
26. اڄاڻ کي، جهڙي مصري تهڙي ڦٽڪي.
27. اڃا مينھون جھنگ ۾ ڌوئي ڌريائون رڇ (کير ڏھڻ جو ٿانءُ)
28. اڃا جنڊ ڪڍن سسئي.
29. اڃياري پيئندي، ڇڪياري ڪين پيئندي.
30. اڇا ڪپڙا کيسا خالي.
31. اڇي پڳ مَ پس، اندر مڙيئي اڳڙيون.
32. اڌ کي ڇڏي سڄيءَ پٺيان ڊوڙي، تنهن جو اڌ به وڃي.
33. اڌارو ڏجي تنھن کي جنهن کان گهرجي نه، اڌارو وٺجي تنهن کان، جو گهري نه.
34. آرڙھ جي تتي ڏينھن ساوڻ جي وسندي مينھن، سياري جي آڌي رات شال نه پوي ھنگڻ تات.
35. استاد جي مار ڇوڪر سنوار.
36. اڪن کان ٿو آمان گھري.
37. اک ٺھيئي ڪا نه کٻڙ خان چنڊ ڏٺو.
38. اکرين ۾ مٿا وجھن، سي مھرين کان ڪئن ڊڄن.
39. اڳ ڪشا نه ڪشا پوءِ ڪوڪون ڪن.
40. اڳي به ان ھو پوءِ به ٿيو ان، ڪانون ۽ پن ويو اچونئي نڪري.
41. اڳياڙي سُرھي تان جڏھين پڇاڙي سُرھي ٿئي.
42. اڳين پاڻي، پوين چڪا (گپ).
43. اگهه ۽ ڳڀ جي سڌ، اللھ کي.
44. اگهه کٽيو کائجي، وَٽ کٽيو نه کائجي.
45. اگهائي ته ڪچ نه ته ماڻڪن موٽ ٿئي.
46. اڱر ڄاڻن، لھر ڄاڻي.
47. اڱرن پيٺي، ھٿ ڪارا.
48. آمون، ڏهه گامون (وک).
49. اَن جو واپار هس مان ڇلو، ڇلي مان هس.
50. اَن پَلي، ذات ڀلي.
51. انبان ٻور، ڪلالان لاھا.
52. انبن جون سڪون به ڪي انبڙين مان لھن.
53. اندر اڇو نه ڪري، ڌوئي ٿو ڌاڳا.
54. اندر ٻڏ(ان جي پاڙ جنھن کي ڪٽي غريب ان جي ماني پچائييندا آھن ) ٻھون(گھڻو)، ٻاھر آٽڻ ان جو.
55. انڌ ڌنڌ نگري چرٻٽ راجا، ٽڪي سير ڀاڄي ٽڪي سير کاڄا.
56. انڌ وٺ منڊ وٺ پر ننڍ وٺ.
57. انڌا رکن روزا، تڏھين ڏينھن به ٿين وڏا.
58. انڌن ۾ ڪاڻو راجا.
59. انڌن آندو، ٻلن چٽيو.
60. انڌن وڃي ملتان لڌو آھي.
61. انڌن جي وھانءِ، منڊا نچن ٽنڊا پائن ڦيريون.
62. انڌو هنگي کُڏ تي، چي؛ مونکي ڏسي ئي ڪو نٿو.
63. انڌو ڇوڪر لائو ڏوڪڙ ٽڪاڻي جي ارداس.
64. انڌو ھاٿي لشڪر جو زيان.
65. انڌو اڻ سونهون، ٻئي هڪڙي آچار.
66. انڌو گھري اللھ کون ٻه اکيون.
67. انڌي اڳيان آھري ڪر تئو ٽنگيو آھ.
68. انڌي جي جوءِ جو واھي اللھ.
69. انڌي پيھين ڪتي چٽي.
70. انسان، خطا جو گھر.
71. اڻ گهريو، ماءُ به پٽ کي ببو نه ڏئي.
72. اڻٽيهه راتيون چور جون، ٽيھين رات ته ساڌ جي به آھي.
73. اڻ سرندي ھر ڪو ٽري، کرو ڪو سرندي ٽري.
74. اُڻائي به وئي، تڻائي به وئي، وري ڪپهه جي ڪپهه.
75. اڻ پڙھيا پڙھين اڳيان ڀريون ڍوئيندا.
76. اُڻندو اها، جا ڪوريءَ جي من ۾.
77. اھاري(کائڻ)، وھنواري(ڏيتي ليتي)، ٽيون گھوٽ مھاري(گھوٽ ڪنوار جي سمھڻ جي جاءِ) لڄا ڪري ته ھاري.
78. آھر کٽي اوبڻي، رن وڃائي رنبو.
79. آھر جي وڏائي ڪني پاٽ تي آئي.
80. اها زبان پٽ تي وهاري، اها زبان کٽ تي وهاري.
81. آھر جي آسري، جھنگ نه چنائون.
82. اھڙو ڪم ڪجي جو مينھن وسندي ڪم اچي.
83. اهو سون ئي گهوريو، جو ڪن ڇني.
84. اهو ڪي ڪجي، جو مينهن وسندي ڪم اچي.
85. آئي کي آدر، وئي کي جيءُ.
86. آئي ٽانڊي کي، بورچياڻي ٿي ويٺي.
87. آئي سڱن کي، ڪن به ڪپائي ويئي.
88. آئي ته روچي(روزي)، گئي ته بلا.
89. اياڻو چوي، سياڻو ويڃائي.
90. ايڪ پنٿ، دو ڪاج.
ب
1. بادشاھين پوندي معاملي ڄٽي ڪير ويچاري.
2. باسڻ ھڪڙو کڻي، ٺڪر گھڻن کي اچي.
3. بڇڙو ڪتو، ڌڻي ڀرائي.
4. بختاورن جا ڍڳا به ويامن.
5. بڙا ڪھاوڻ بڙا دک پاوڻ ڇوٽي ڪا دک دور.
6. بک وچان اگھڙ ياد ئي نه.
7. بک بڇڙو ٽول، دانا ديوانا ڪري.
8. بکيي کي بصر سان روٽي رکيائي سيري کان سواد ۾ ڏيڍي سوائي.
9. بندرو ٻڌي سندرو ته وڃي سڀ کان اڳرو.
10. بندي جي من ۾ هڪڙي صاحب جي من ۾ ٻي.
11. بي عقل جي بلا دور.
12. بي عقل دوست کان داناءُ دشمن چڱو.
13. بيڪار کان، بيگار ڀلي.
ٻ
1. ٻه ڀائر، ٽيون ليکو.
2. ٻه تراريون ھڪ کپ ۾ نه ماپن.
3. ٻه ته ٻارنھن.
4. ٻه شينھن ھڪڙي ٻيلي ۾ نه ماپن.
5. ٻه گدرا مٺ ۾ ڪين اچن.
6. ٻاٻل (پريو مڙس، ڳوٺ جو مکي) آچاري، پر ڪو مڃي.
7. ٻارڻ ٻھون ڪجن ته به رڙا (مٽر يا مڱ جا داڻا جي ڳرن ئي نه) ڪين رجھن.
8. ٻانڀڻ ٻڪري، در تي ڦڪڙي.
9. ٻائي ٻير، اڍائي سير.
10. ٻائي جو ٻائو، تيوڻ جو تيوڻ.
11. ٻاھران چکي مکي، اندران بڙ بڙ دکي.
12. ٻٻرن کان ٿو ٻير گھري.
13. ٻڏي ماڻھون جو به ٽئي ڏينھن ڏس پوي.
14. ٻڏي ٻيڙي جو لوھ به چڱو.
15. ٻڏي ٻيڙيءَ مان هريڙون به چڱيون.
16. ٻري تيل کامي وٽ، واھ ڙي ڏيا واھ.
17. ٻڪري کي ساس جي، ڪاسائي کي ماس جي.
18. ٻڪري جنھن وڻ سان ٻجھي سو وڻ چري.
19. ٻگھا (ٻگھ پکي) ڪوھ ٻجھن ته سپئن ۾ ڇا سنپجي.
20. ٻليءَ کي خواب ۾ به ڇڇڙا.
21. ٻلي کائيندي ڪين ساري، هنگندي ساري.
22. ٻليءَ شير پڙهايا، ڦير ٻلي ڪون کاوڻ آيا.
23. ٻن ٻيڙين تي پير رکجي تنھن جون ڄنگھان چيرجن.
24. ٻوڙو کلي ٻه ڀيرا.
ڀ
1. ڀاڙي ۽ مسواڙ جوڪاٿو ڪونهين.
2. ڀتين کي به ڪن آھن.
3. ڀٽ ڀئي نه ڊڄجي ڀٽ جي ڀٽائي ڀئي ڊڄجي.
4. ڀڄ چريا، مست آيئي.
5. ڀڄندڙن جي اڳ ۾، لڪندڙن جي پٺ ۾.
6. ڀريءَ ڇنيءَ کان، ڀيري ڇنو چڱو.
7. ڀرئي اٺ تان، وڃڻي لٿي ته به چڱي.
8. ڀڳڙن کاڌي ھٿ ڌوتا پيا آھن.
9. ڀڳو گھڙو ڍئون ڍئون ڪري.
10. ڀڳي سان ئي ڀير، جيسين رتو راس ٿئي.
11. ڀلي ڀاڻ آئي، سا به ڀلي.
12. ڀلئي واڻئي گھ ڳڙ کاڌو.
13. ڀنگان چيز ٻڏن، لنڊي رووي ڪڻڪ ڪون.
14. ڀنگي دي جوءِ سدا سھاڳڻ، آفيمي دي جوءِ رووي، ڪيفي دي جوءِ ايوين آکي؛ ماريا ھت نه ھووي.
15. ڀينر ڀنڀوران جي ڀڳيون سي ڇٽيون.
ت
1. تاڙي، ھڪ ھٿي ڪين وڄندي آھي.
2. تِر جي گٿي، سؤ چوٽون کائي.
3. تڪڙ ۽ طمع ڇا ڏجي.
4. تڪڙ، ڪم شيطان جو.
5. تڪڙي ڪتي، انڌا گلر ڄڻي.
6. تڪڙو ماڻهو، ٻه ڀيرا هنگي.
7. توڙي وڃي روم، ته به ماني ۽ ٿوم، لکي لوح قلم ۾(نصيب ۾).
8. تون آکيسين(چوندين) مئن نه مڃيسان، مين بازي کٽي.
9. تون ڀؤنڪ ميڪون نندرا آوي.
ٿ
1. ٿڌو گهڻو پاڻ کي ڇانوَ ۾ رکائي.
2. ٿورو ڏسي ارهو نه ٿجي، گهڻو ڏسي سرهو نه ٿجي.
3. ٿوري کٽئي، گھڻي برڪت.
4. ٿوري گرهين، گهڻو کاڄي.
ٽ
1. ٽٽونءَ کي ٽارو، تازيءَ کي اشارو.
ٺ
1. ٺڙ ڪجي ٺڪاءُ ڪجي اڳلو نه ڀڄي ته پاڻ ڀڄجي.
2. ٺلھو چڙو(گھنڊڻي) وڄي گھڻون
3. ٺونٺ لڳي، ساهيڙي ڀڳي.
پ
1. پاپ ڪي مايا، پراڇت جاءِ.
2. پاڻ نه پاري، ڪتا ڌاري.
3. پاڻ نه پَلي سسئي، لوڪان متيون ڏئي.
4. پاڻ پنڻ، گھوڙا ڳنھڻ.
5. پاڻي ۽ باھ، ٿورو ڪري نه ڄاڻجن.
6. پاڻي کان اڳي ڪپڙا نه لاھجن.
7. پاڻي پي نه ذات پڇجي.
8. پائجي ته وڏي ڍيران پائجي.
9. پاھڻ ڪنئرا ھا ته ھوند گدڙن کائي ڇڏيا.
10. پت نھن تي پاڻي آھي.
11. پٽ پراڻو ته به ڪو جنڊ جو نائو.
12. پُٽُ ڪپُٽُ، پينگھي ۾ به پڌرو.
13. پٽينديئي پيٽ کي ويو ڄمارو ڄٽ، ھو جو مٿي کٽ سو پڻ پٽي پيٽ کي.
14. پڇڻا؛ نه منجهڻا.
15. پرائي ماڙي ڏسي، پنهنجو ڀُنگو نه ڊاهجي.
16. پرائي دھلين، احمق نچي.
17. پرائي پلا کان، پنھنجو ڀت به چڱو.
18. پرائي ڏيو تان کارڪ به چڱي.
19. پرائيءَ ڌيءَ تان ڌڪو به چڱو.
20. پرائي آس؛ ڪني جي لاس.
21. پرائي پٽ کي چمئي گگ ڀرجي وات.
22. پراڻي ڳوٿري بربلا ٽڪا.
23. پرجا سکي ته راجا سکي.
24. پرڻ چوي ڏونگھي کي؛ وڃ ٽِه- ٽونگا.
25. پڙهي پاڻ نه ڄاڻي، ماري کتابي.
26. پڙھڻ ترڻ تير ھڻڻ، چوٿين سواري، ننڍي ھوندي نه سکي، وڏي خواري.
27. پڙهي پارسي وڪڻي تيل، ڏسو ھي قسمت جو کيل.
28. پڳ کان بتانو ڊگھو.
29. پلا ڇڏي پاپي ڪو کٽل کڳا کائي
30. پلو سيري کان به ڀلو، سيري ۾ نه ساءُ پلو گوڏا کوڙي کاءُ.
31. پنج ئي آڱريون برابر نه آھن.
32. پنڻ وچان پڙھڻ ياد نه آھي.
33. پنئي مڱئي گھر ھلي ته کھ اڌاري واٽ.
34. پوءِ ڍائي کان قرض نه کڻجي توڙي لک لٽائي.
35. پهرين پيٽ پنجو، چوي ٻار ٻچا سڀ پوءِ.
36. پنھنجا دھل، پنھنجا ڏؤنڪا.
37. پنھنجي گھر، ٻلي به شينھن.
38. پنهنجي ڪِئي جو، نڪو ويڄ نڪو طبيب.
39. پنهنجي ڌنئري کي ڪير کٽو نه چوي.
40. پنھنجي سوڙ آھر پير ڊگھاڙجي.
41. پنهنجي ٿوري، پئجي گڏهه کي پيري.
42. پھير ٿئي چور ته واھي ڪيترو وھي.
43. پئنچان نال ايڪا دشي
44. پيٽ ۾ بک، مونن ۾ ڇار-اوڳرائي.
45. پيٽ ۾ بک، ارھ ۾ آڪڙ.
46. پيٽ ڏون ٻانھين، چنتا ناھين.
47. پيادن مان ھسوار ھسوارن مان پيادا.
48. پيٽ ڀر، پٺيءَ لڏ.
49. پيٽي پٽ ٻه ڪاڄ کاري.
50. پير کان به ويساهه وڏو.
ڦ
1. ڦاڙهو جاتي کائي، اتي اوجهه ڏئي(مري).
2. ڦِٺِ بجو ڪج، پر گيهه ذرو ڏج.
3. ڦرندي گھرندي نامردان دي، مردان دي ھڪ.
4. ڦَرَ کان اڳي، ڄر نه ڪڍجي.
5. ڦڙيءَ ڦڙيءَ تلاءُ.
6. ڦل نه ڦل جي پاکري.
7. ڦلھر ۾ ٿو ڦوڪون ڏئي.
8. ڦورو نه ڦولھي شال سنئين پئي صراف کي.
ج
1. جا بندي کي بار سا صاحب کي سٿري.
2. جاتي وڻ نه آهي، تاتي ڪانڊيرو به درخت.
3. جاتي کير تاتي کنڊ، جاتي جھڻ تاتي لوڻ.
4. جا ڄائي نه ھوندي سا مرندي ڪٿان.
5. جاڏي وڃي واگھو، تاڏي پاڻي تانگھو.
6. جاڏي پوي جھار(پکين جي گولري) تاڏي ڳوڙھو نه ھڻي.
7. جاسين للو(نالو) کڻي لٺ، تاسين ڪرھ(جھيڙو) اُجھاڻي.
8. جاسين ڍائو مٿو کنهي، تاسين بکئي جو مٿو وڃي.
9. جا مڙسي مڙسن ۾ سا مارئي ۾ نه آ.
10. جاھلن جواب آھي ماٺ مٺي.
11. جائين لنگھيا ڀٽ ته پڻھن ڏاڙھيءَ موچڙو.
12. جا چئي ته جوڙائي ڏس، شادي چوي ته ڪري ڏس.
13. جبل سان مٿو ھڻبو ته نيٺ مٿو ڀڄندو.
14. جتي باھ ٻري، تتي سيڪ اچي.
15. جتي اٺ ترندو اُتي پڇ به ترندو.
16. جتي پڄڻ ڪم ناه، تتي ڀڄڻ ڪم وريام جو.
17. جتي ويڙھا، تتي جھيڙا.
18. جڏھين تڏھين چورڙاميءَ وھاڻيءَ رات
19. جڏھين آٿر ٿي سبيا تڏھين گڏھن ٿي رنو.
20. جڏھين ٻورا ٿي سبيا تڏھين اُٺن ٿي رنو.
21. جڏھين ڏند هئا تڏھين حلوو نه هو، جڏھين حلوو آھي تڏھين ڏند نه آهن.
22. جڏھين ڳوھ کي موت کڻي تڏھين ڳولي شڪارين جا گھر.
23. جر (پاڻي) نئيس جيڏي نه نئيس.
24. جڙيءَ کي جس.
25. جڳ مڙيوئي جوا بازي، ڪن کٽي ڪن هاري.
26. جن جي پلو ۾ داڻا سي چريا ئي سياڻا.
27. جنڊ بي وار، بٺ (ڦلن/ ڀڳڙن ڀڄڻ جي تئي) بي وار.
28. جنهن اڀرندي تاءُ نه ڪيو، سو الهندي ڇا ڪندو.
29. جنھن ساس ڏنو آھي، سو گراس به ڏيندو.
30. جنهن ڪاڻ اڳي هلي بيهجي، تنهن سان گڏيو ڇو نه وڃجي.
31. جنھين سندي منھين (اوطاق)، تنھين جو آچار.
32. جنھنجي ويلا (وقت)، تنھنجي رکيا.
33. جنهن جي ھيڪار ڪيائين ڪوڙي ٿي، تنھين جي ٻيھار سچي ساک نه وسھان.
34. جنهن جي واٽ نه وڃجي، تنهن جو پنڌ به نه پڇجي.
35. جنهن جي ساھ کنئي ڪل ڪا نه پوي، تنهن کي سور ڪيھو سلجي. جو سنڌي سمجھي ڪينڪي تنھن سان ھندي ڇا ھلجي.
36. جنھن جو ڪم سو ئي ڪري، ٻيو ڪري تان گھاٽو ڀري.
37. جنھين ڪاڻ مياس، سي ڪلھي ڪانڌي نه ٿيا.
38. جنھن جي ماني تنھن جي ڪاني (ڪرامت).
39. جنھن جو بڻ بڇڙو، تنھن جو ميوو مٺو نه ٿئي.
40. جنھن جو پيءُ ماءُ جيئرو، تنھنکي ڇورو ڪيئن چئجي.
41. جو ڍيري گڏھ رکپال.
42. جو واءُ جبل اڏائين تنھن جي اڳيان ڪپھ ڇا آھي.
43. جواريءَ ميٺي ھار.
44. جوا ھارڻ واري جو اڌ منهن ڪارو ۽ کٽڻ واري جو سڄو منهن ڪارو.
45. جـَوَ پوکي، ڪڻڪ ڪو نه لڻندو.
46. جو تيرا سو ميرا جو ميرا سو اين اين.
47. جو اُٽي سو ارجن.
48. جھڙا عاشق عيد ۾، تھڙا منجھ مقام.
49. جهڙا روح، تهڙا ختما.
50. جھڙا ڪانو، تھڙا ٻچا.
51. جھڙو ڏيس، تھڙو ويس.
52. جھڙو منھن، تھڙو موچڙو.
53. جھڙو سمر آپڻو، تھڙو مِٽُ نه ڪو.
54. جهڙي سٺ، تهڙيون ٽي ويهيون.
55. جھڙي ٻني تھڙو ٻج، تنھنجي سلي ڀئه نه ڊڄ.
56. جهڙي ڀِت، تهڙو چِٽ.
57. جھڙي نيت، تھڙي مراد.
58. جهڙي ڪرڻي، تهڙي ڀرڻي.
59. جي پوندا سوڙھين تن لڳندا سيلھ.
60. جي وسي چيٽ ته ان نه ماپي کيٽ.
61. جي جڏھين ڀڳا سي تڏھين ڇٽا.
62. جي نه وڃجي پاڻ ته نينھن نياپي نه ٿئي.
63. جي جڏھين چڙھيا سي تڏھين سوار.
64. جي گھڙيا، سي چڙھيا.
65. جي ھڻن، سي کڻن.
66. جي ڄڻين، سي نپائين.
67. جيءُ خوش ته جهان خوش.
68. جيڏا اٺ، تيڏا لوڏا.
69. جيڏا ڏوتا، تيڏا ڀوتا.
70. جيڏو پٽ (ڪشتي جنھن ۾ فقير پنندا آھن)، تيڏي بکيا.
71. جيڏي رات، تيڏو سپنو.
72. جيرو ته لک جو، مئو ته ڪک جو.
73. جيري لاءِ ٻڪري نه ڪهجي.
74. جيڪا ڌاريان ٻڪري تنھن لمندا ڪن.
75. جيڪي چٻيو، سو ڦٻيو.
76. جيڪي ڏسي ڄار، سو ڏسي ميؤ (مھاڻو) ته ڦاٽي مري.
77. جيڪي ڪني ۾ هوندو، سو پاٽ ۾ پوندو.
78. جيڪي کوھ ۾ ھوندو، سو آھَ (حوض) ۾ پوندو.
79. جيڪي لکيو منجھ ازل تنھن کي ڪير وجھي جھل.
80. جيڪي ھوندو ڀاڳ ۾ سو وھي پوندو پاڳ ۾.
ڄ
1. ڄاڱرا ۽ ڄار، اگھ مڙيوئي ھڪڙو.
2. ڄاڻي وڇونءَ جو منڊ به نه، هٿ وجهي نانگن ۾.
3. ڄڀ جي ترڪڻ کان، پير جو ترڪڻ چڱو.
4. ڄٽ جي عمر؛ اڍائي کٿا.
5. ڄٽ جي ڄمار؛ ملوڪ جي رات.
6. ڄٽ بکيو موري کائي بک گھڻيري لائي.
جھه
1. جھونا ٿيا جھاز سٽون نه سھن سڙھ جون.
2. جھونا ڪپڙا ٻوڍا ڍور تسڪا ناڻا ليگيا چور.
چ
1. چاڪرن جي اڳيان چوڪر.
2. چاڪري چور، نِوالي حاضر.
3. چاڪيءَ ڏاند وڃايو، گهمي گهاڻي ڌاري.
4. چِت ۾ چوتو، مدعي رد.
5. چٽي ڏاڙھي نانءُ دلبر.
6. چريا چرين گڏيا؛ ادا عيد مبارڪ.
7. چرين جا پور، مٿن جا سور.
8. چرين ڪهڙا چت، مئن ڪهڙا مامرا.
9. چريي کان پڇيائون ڪي چڱو آھي جي ويران وڌ.
10. چري کي چوڙو ڪڏھين ٽنگ ۾ ڪڏھين ٻانھن ۾.
11. چغلي آھي جھيڙي جي ماءُ.
12. چڱا سي، جن جا پويان چڱا. چوڻي322
13. چڱائي ڪر ڄٽ سان ته ڄٽ ڦيري ھڻي پٽ سان.
14. چڱو ڪر ته چڱو ٿيئي سودو ڪر ته نفعو ٿيئي.
15. چڱو جن لکيو مدو سي نه پسن، توڙي رڻ رھن ته به کنڊون کائين کير سان.
16. چلھ تي، سو دل تي.
17. چنڊ کي پھرين ڏھي (تند يا ڪچو ڌاڳو)، پوءِ سڄي پاڳ.
18. چنون به چوي ته مون کي کير سان کائو.
19. چورن جا ڀائر؛ ڳنڍيڇوڙ.
20. چورن مٿان مورَ پيا اڌ ورھائي کڻي ويا.
21. چور جي ماءُ چلھ پٺيان روئي.
22. چوري نه موري (سائي ٿي)، موري ته به گھوري.
23. چوڻ ۽ ڪرڻ ۾، وڏو ڦير آھي.
24. چوڻو (حياتي)، نه اوڻو.
ڇ
1. ڇتي ڪتي جي دوا؛ ڀتر.
2. ڇٽي لولي ڪتڻ کان.
3. ڇڏ منڊو واريءَ ۾.
4. ڇوڪر ڇتي ذات، ڀون ڀون ڪن ڀڳت ۾.
ح
1. حجتي، لعنتي.
2. حلوي حلوي چوندي به ڪڏھين وات مٺو ٿيندو آھي.
3. حمائتڻ گڏھ، عراقڻ (عربي گھوڙي) کي لتون ھڻي.
4. حيلي رزق، بھاني موت.
خ
1. خان جي خاني، ماني مان معلوم ٿئي.
2. خريدار ککڙن جو پڇي ھنداڻا.
3. خون کٿوري، ڳجھو نه رھي.