ٻاراڻو ادب

گُلن جهڙي شاعري پوپٽَ جهڙا ٻارَ

ٻارن لاءِ لکڻ ۾ ڪيڏو نه مزو آهي! پر، ٻار بڻجي لکڻ ۾ اڃا به وڌيڪ مزو آهي، ۽ اهو مزو ڪنهن ڪنهن جي حصي ۾ ئي ايندو آهي. ڪنهن ليکڪ کي اهو حصو وڌيڪ ملندو آهي ته ڪنهن کي گھٽ ۽ ڪنهن کي بنهه نه.
”گُلن جهڙي شاعري پوپٽ جهڙا ٻارَ“ ٻارڙن لاءِ سرجيل شاعريءَ جو مجموعو آهي.
Title Cover of book گُلن جهڙي شاعري پوپٽَ جهڙا ٻارَ

• ڀِينڊو

دال نه کائي، کائي ٽينڊو،
هن سان ملجو هي آ ڀينڊو.

ننڊ مان سج اُٿاري هن کي،
روز پِڻَهس به ماري هن کي.

ماني کائي منهن پوءِ ڌوئي،
پئسن جي لاءِ روز ٿو روئي.

ٺوڙھ گليلو، پير اُگهاڙا،
رُلي شهر جا سڀئي پاڙا.

ڪونه پڙهيو هڪ لفظ به ڏائڻ،
سِکيو رڳو ئي ماني کائڻ.

ڪوئي هن سان ڪونه ڳالهائي،
ڪنهن سان هن جو ٺاھ ئي ناهي.

رڙيون ڪُوڪُون پار ڪڍي پيو،
ڪم نه ڪوئي ڪار ڪري ٻيو.

گهر ۾ سڏجي چونڪ جو چنڊو،
ٻاهر انڌو منڊو کنڊو.

جمعا، سرمد، مرچ، سوڀارا،
ڳالھ ٻڌو هي منهنجي پيارا.

رُلندر ٻار نه پڙهندو جوئي،
ڀينڊي وانگر رُلندو سوئي.

*