• هُون مان هُون
هُون مان هُون، هُون مان هُون.
گاھ هلي ٿو توکي چاريان،
چاري پوءِ پاڻي پياريان،
امڙ ڏهندي توکي شون،
هُون مان هُون، هُون مان هُون.
جيڪو تنهنجو پيئندو کير،
هڪ ڏيهن ٿيندو سو ته امير،
موٽر ان جي هلندي زُون،
هُون مان هُون، هُون مان هُون.
تون جو هلندينءَ چڙو وڄائي،
ماڻهو درين مان ليئا پائي،
ڳالهيون ڳائيندا تنهنجيون،
هُون مان هُون، هُون مان هُون.
توڙي آهين ڪاري ڪُنڍي،
ڪيڏي آهين پياري ڪُنڍي،
تو کي چاهيو آهي مون،
هُون مان هُون، هُون مان هُون.
*