• مامي چنڊ جي شاديءَ جي دعوت
تارن کي ڀي ساڻ وٺي آ.
موسم ڪائي واندي ناهي،
اوندهه ڪئي دل ماندي آهي.
رات گُڏي جي شادي ٿيندي،
تون جي نه هوندين تعدي ٿيندي.
توکي ڪا تڪليف نه ايندي،
تننهنجي ڏاڍي خدمت ٿيندي.
تو کان پيارو ناهي ناڻو،
تنهنجو سهبو هر هڪ ماڻو.
تنهنجا تارا بور نه ٿيندا،
ٻارن سان خوش ڏاڍو ٿيندا.
تارن کي کنڊ کير پياري،
خرچيون کوڙ ڏينداسين ساري.
مولُو، ڀولُو، ڍولُو، وارا،
ايندا ڳوٺ جا ڇوڪرا سارا.
مريم، راڻي، سهرا چونديون،
ڀَتَ مٺي جو ديڳيون لهنديون.
تو تان گهورون گهور گهمائي،
نچندا ڄاڃي ڇيريون پائي.
هر ڪو کِلندو ٽِلندو رهندو،
ماما ڏاڍو مزو ايندو.
ڀاڻيجيءَ جو عرض مڃيندين؟
ڏَسِ او ماما، پڪ سان ايندين؟
*