ٿي نه اوندهه ۾ اُداسُ،
چاندني راتيون به اينديون!
مان مڃان ٿو هُونءَ ناهي موت جو ڪو مُند ماسُ
چاندني راتيون به اينديون!
جيِئندو رهه، پيئندو رَهه پو به جيسين آهه سواسُ،
چاندني راتيون به اينديون!
’نانهه‘ ڏي ويجهو وڃين ڇو، نينهن مان تون ٿي نِراسُ
چاندني راتيون به اينديون!