مولا سائين!
تنهنجا ئي گُڻ ڳايون
بخشيئي ڪيڏا عجب نظارا
وَڻ ٽڻ، ٻُوٽا ساوڪ وارا
سهڻا سهڻا، گُلَ ۽ تارا
جُهڙَ، هوائون ۽ وسڪارا
وڏو ڪرم ڪيئي هيءَ ڌرتي ڏئي
جنهن کي جنت ڀانيون
مولا سائين!، اسان سدائين
تنهنجا ئي گُڻ ڳايون
ماڻهو خلقيئي ۽ گهر خلقيئي
ڳوٺ، شهر ۽ ٿَر برَ خلقيئي
ڪينجهر ۽ ڪارونجهرَ خلقيئي
سمنڊ، جبل ۽ ٿوهرَ خلقيئي
جڳ سڄي تي ڪندين ڪرم پيو
اهـــــڙي آس نه لاهــــــــــيون
مولا سائين!، اسان سدائين
تنهنجا ئي گُڻ ڳايون.