سنڌي ٻالڪ
آءٌ ته آهيان سنڌي ٻار
اندر اسان جو، اُجرو ڌوتل
پيارُ سِڪ ۾ اهڙو پوتل
سُڳنڌَ ڀريو جيئن گل هار
آءٌ ته آهيان سنڌي ٻار
مَنَ ۾ سَچَ جو مَچ مَچي
مُنهنجي آڏو ڪير اچي
هڪ نه ڀانيو، ڀانيو چار
آءٌ ته آهيان سنڌي ٻار
گهرو جنهن کي گهاءُ نه آ
سو گيدي منهنجو ڀاءُ نه آ
سورهيه بڻجي مون سان گهار
آءٌ ته آهيان سنڌي ٻار
سُهڻو پنهنجو آ، سنسار
آءٌ ته آهيان سنڌي ٻار.