مَاءُ
ماءُ منهنجي مِٺي
شال جيئندي رهي
منهنجي ڏُکَ سورَ تي
جنهن جو جيءُ ٿو جُهري
منهنجي سُک لئه سدا
جا دعائون گهُري
آس جنهن جي ته ”پُٽڙو،
گُلن ۾ تُري“
مون کي خوشيون ٿي ڏي
مون کان هر غم ڦُري
ماءُ منهنجي مِٺي
ماءُ منهنجي مِٺي
شال جيئندي رهي
مون کي سانڍي ٿي
سوگهو ڪري ساهه ۾
لوڀَ، لالچ نه ڪائي
سندس چاهه ۾
مون کي چاهي ٿي جيڏو
نه چاهي سگهان
هڪ ٿورو به جنهن جو
نه لاهي سگهان
ماءُ منهنجي مِٺي
ماءُ منهنجي مِٺي
شال جيئندي رهي
ڪجهه ڪرڻ جي جڏهن
آءٌ لائق ٿيان
فرض منهنجو ٽه هن جي
مان خدمت ڪريان
مان مِٺي ماءُ جا
پير ڌوئي پيان
اهڙو ڏينهن نه ٿئي
ڏک جو کيس ڏيان
ماءُ منهنجي مِٺي
ماءُ منهنجي مِٺي
شال جيئندي رهي
شال جيئندي رهي.