ماڻهو مڻيادار
اهڙن ڪهاڻيڪارن ۾ هڪ بهترين نئين ٽهي جي نماڻي شخصيت بهترين ڪردار جو مالڪ سٺي سوچ رکندڙ انسان جنهن جو نالو اسين هر ڪچهري هر محفل ۾ کڻندي فخر محسوس ڪندا آهيون. اُهو آهي اسان جو بهترين دوست ڀائرن جهڙو ڀاءُ يوسف جميل لغاري. جنهن سان ٻاروتڻ جي زندگي کان وٺي جواني تائين رسڻ پرچڻ روز مرھ جو وهنوار رهيو آهي حقيقت جيڪي آهي اها اڄ مان پنهنجي هن تاثرات ۾ پيش ڪيان ٿو تہ يوسف جميل لغاري جي شخصيت يا هُن جي ڪهاڻين تي يا مضمونن تي لکڻ مون وس نہ آهي اِهو اِن ڪري تہ هو منهنجي تحرير کان بہ مٿاهون آهي مون ڪوشش ڪئي آهي تہ يوسف جميل لغاري جي شخصيت تي لکڻ بدران ان جي خيالن تي لکان.
يوسف جميل لغاري جو جيڪو بہ نثر آهي ان نثر ۾ حقيقت نگاري نظر ايندي آهي جيئن پهرين ڪتاب ۾ يوسف جي جڳ مشهور ڪهاڻي جيڪي تمام بهترين لکيل هئي جنهن جو عنوان هو ”ڦڪي چانھ “ جنهن مان ايترو متاثر ٿيس جو مون ڀانيو تہ هي ڄڻ منهنجي آتم ڪٿا آهي جيڪا يوسف جميل لغاري پنهنجي ڪهاڻي طور ڄڻ مون تي لکي آهي يقين ڪيو اها ڪهاڻي مون کي ايترو پسند آهي جو هر پروگرام ۾ مان يوسف جميل لغاري کي ان ڪهاڻي جي فرمائش ڪندو آهيان.
يوسف جميل لغاري نہ صرف پنهنجي دردن جي ترجماني ڪندڙ نوجوان آهي پر يوسف ٻين جي دردن کي بہ محسوس ڪندڙ هڪ ڪهاڻيڪار هڪ مضمون نگار بہ آهي جيڪو سماجي براين تي بہ ڪهاڻيون لکندو رهي ٿو ڪهاڻين سان گڏ يوسف جميل لغاري جا مضمون بہ پنهنجي الڳ سڃاڻپ رکن ٿا جن ۾ هميشہ مون کي سنڌ جي سورن جون دانهون ملنديون رهيون آهن انهن مضمونن مان ڪجھ مضمونن جا نالا ڏجن ٿا جيئن مثال طور يوسف جميل لغاري لکيو هو ” تبديل ٿيندڙ سنڌ جي سياسي صورتحال“، يا وري ٻيو هڪ مضمون جيڪو صرف وطن جي بقا لاءَ آهي، ” اچو تہ ڌرتي جو قرض لاهيون“ برحال اهڙيون کوڙ لکڻيون يوسف جميل لغاري جي ڊائري مان ملنديون جن ۾ سماج جي براين کان وٺي پنهنجي مارن جو درد تي ڪي ئي اڻ کٽ تحريرون درج ٿيل آهن.
آءُ جيترو بہ يوسف جميل لغاري جي لکيڻن تي لکڻ چاهيان ايترو گهٽ آهي اهو ان ڪري تہ هن جون لکڻيون هڪ پنهنجي قول فعل سان ڀريل هونديون آهن يوسف جميل لغاري مستقبل جو هڪ بهترين ليکڪ نظر اچي ٿو جنهن لکڻين مان اندازو لڳائي سگهجي ٿو، اسان جو يوسف جميل لغاري کي دعا آهي تہ يوسف جميل لغاري هميشہ پنهنجي قلم ذريعي پنهنجي ڌرتي جي دردن کي عوام الناس تائين ائين پهچائيندو رهي ٿو.
آڪاش ميرواهي