مئن يار دي گهڙولي ڀرندي هان
[/b]
هڪ الله ڪنون مئن ڏرندي ها
هڪ موليٰ ڪنون مين ڏرندي ها
(1)
پير پيران حضرت ميران،
نانوَ ڳڌي جنهن، ٽُٽن زنجيران،
مرشد ڪامل ڪرندي هان.
(2)
نوح نبي دي ٻيڙي آئي،
جنهن وچ حضرت محب خدائي،
صدق تنهين تي چڙهندي هان.
(3)
ابوبڪر، شاهه عمر، عثمان،
علي پاڪ امام مسلمان،
شاهه عرب دي بردي هان.
(4)
اِنَّ اللهَ يَنۡطِقُ عَليٰ لِسَانِ عُمَر،
شب معراج دي، نال پيغمبر،
شڪر اولاد عمر دي هان.
(5)
بعد نبي دي، نبي جي هوندا،
قول نبي دي، عمر هوندا،
فرق نه ڪوئي ڪرندي هان.
(6)
انا صديق، انا فاروق،
قول علي دا جگرم فاروق،
بات اها سچ ڪرندي هان.
(7)
هَي داماد علي دا عمر،
ام ڪلثوم بيبي دا شوهر،
اها ساک سچي مين ڀرندي ها.
(8)
پيش پنجان دي تڏهن پئي هان،
چوان دا جڏهن امر مني هان،
نال سفارش دَي چڙهندي هان.
(9)
پنج تن درخت ميوه حقيقي،
اربع برگان ڦول رفيقي،
شاخ تنهن شجر دي هان.
(10)
پهلي ڪم هٿئون ياران دي ٿيوي،
پِڇي اسڪون حضرت منگيوي،
وزيران ٻاجهه، نه وڙندي هان.
(11)
ياران ڪون جو نهين منيندا،
مفلس تي مفعول رهيندا،
ترڪ تنهان ڪون ڪرندي هان.
(12)
رافض حافظ ڪڏان نه ٿيوي،
نا ولي الله مرتي جيوي،
رکندي ذوق زهر دي هان.
(13)
رافض خارج هر دو حرامي،
بي ايمان مردود ملامي،
ڪرندي بات خبر دي هان.
(14)
لعنت تنهن، جو ڪردا تبرا،
صحابان تئون هوندا مبرا،
خاڪ چوان دي در دي هان.
(15)
حسن حسين علي دا ڄايا
بار اُمت دا سر تي چايا
ٻانهي شاهه حيدر دي هان.
(16)
نا مئن شيعه، نا مئن سني
صوفي صاف برهه دي مني،
باندي عشق افسر دي هان.
(17)
شاهه عبيدالله جيلاني
بخش ڪيتا حق سلطاني
ڄم دراز شهر دي هان.
(18)
شان اسان ڏا، وچ سلسلي دي،
ابو سعيد فاروق اڪمل دي،
قرة العين رهبر دي هان.
(19)
مرشد شاهه دراز دي گولي،
حق الحق پڙهائي ٻولي،
بحر برهه وچ ترندي هان.
(20)
حڪم شريعت برِ سِر ڪرڻا،
ٻاهر قدم نه هڪو ڌرڻا،
تابع تنهين امر دي هان.
(21)
چارئي مصلي وچ شمار هن،
احسن ايمان خوش ڪردار هن،
راهه شبير شبر دي هان.
(22)
جنت نال ربي دي توبه وچ درگاهه خدائي،
دم نه هڪ ڪرڻ جدائي،
هر دم رب ڪون ڏرندي هان.
(23)
جنت نال ربي دي رهڻا،
دوزخ نال انهين دي ٻهڻا،
سام سچي سرور دي هان.
(24)
ڪيتا نور، الله دي تجلا،
تن من سارا عشق اجلا،
همہ شمس قمر دي هان.
(25)
لوڪان ليکي غير خدائي،
دم اسان ڏا ڪوئي نه جدائي،
پاڪ پناهه پرور دي هان.
(26)
صورت الله دي، دل وچ ڄاڻي،
و في انفسکم صحيح سڃاڻي
محو ذاتي وچ مرندي هان.
(27)
علم ظاهر هستي هووڻ،
لدني باب الف دل ڌووڻ،
دم قدم غم گهرندي هان.
(28)
ڪل علم ليس يُنجي،
الا المعرفة، باب حق شيخي،
محو والي وچ دڙندي هان.
(29)
بازي عشق دي بازي سر دي،
بت والي ڪل لهن نه سر دي،
سر تلي تي ڌرندي ها.
(30)
بدعت عيب تي هِجو نه آڻي
رب ستار دا صبر سڃاڻي،
چيلي ڪل بشر دي هان.
(31)
هر سه طريقت صاحب صادر
قادر پير هي هر تي قادر
طالب فيض فقر دي هان.
(32)
نال الله دي هر دم هووڻ،
حسن حسين دي غم وچ رووڻ،
سوز تنهين وچ سڙندي هان.
(33)
اي جڳ، او جڳ ٻئي وسارا،
علي ولي دا قرب قرارا،
ڌيان الف دل ڌرندي هان.
(34)
ويل ديدار اڄوڪي هيئي،
ويکيم يارُ، ڪمي ٻي ڪيهي،
حمد دمادم پڙهندي هان.
(35)
سر تي سينهون، هٿ گهڙولي،
محڪم خيال دي دم ڪڙولي،
جام قدح ڪوثر دي هان.
(36)
سچل سارا نور الاهي،
حضرت پير دي هي همراهي
هر دم رب رب ڪرندي هان.