سفرناما

دلبرﷺ جي ديس ۾

ڪتاب ”دلبر ﷺ جي ديس ۾“ مڪي ۽ مديني جو سفرنامو آهي،مولوي محمد يامين لکي ٿو؛ ”جيئن ته، ”دلبرﷺ جي ديس ۾“ هڪ مذهبي رنگ ۾ لکيل تاليف آهي تنهن ڪري انهي ٿري لهجي ۾ خشڪ واريءَ تي ديار حبيب جو داستان، تيز وڏ ڦڙي مينهن وارو وسڪارو ڪندي محسوس ٿئي ٿو ته، پرينءَ جي پار جي هُٻڪار ۽ سرور ڀري سُرهاڻ هيءَ ڪتاب پڙهندي هتي محسوس ٿئي پئي! سبحان الله!

Title Cover of book Dilbar jy Des Mein

سدا جئي صديق رضه جي صداقت

اها غار نهايت اونڌاهي ۽ اونهي هئي. ان ۾ شايدڪ انسان ذات جو دخول يا خروج ڪڏهن ٿيو هجي. هِن وقت رات جو پويون حصو هو. حضور اڪرم حضورﷺ ان غار ۾ داخل ٿيڻ لڳا ته صديق اڪبر رضه عرض ڪيو ته الله جا رسول حضورﷺ غار ڪيتري عرصي کان گند ڪچري سان ڀري پئي آهي. ٿي سگهي ٿو ته اِن ۾ ڪي حشرات الارض نانگ، بلا ۽ وڇون وغيرهم هجن. انهي ڪري توهان چند گهڙيون ٻاهر پٿر تي ويهو ته توهان جو هي غلام غار کي صاف ڪري وٺي. صديق اڪبر رضه غار اندر گهڙيا. غار تمام بري طرح گند ڪچري سان ڀريل هئي. حضرت ابوبڪر ان کي صاف ڪرڻ لڳو. گند ڪچرو اتان کڻي ٻي پاسي واري غار ۾ وجهندو ويو. اهو صفائي وارو ڪم ظاهري طور ته معمولي هو. مگر نهايت خطرناڪ هو. اهڙين جاين تي گهڻو ڪري مُوذي ۽ زهريلا جانور رهندا آهن. مگر صديق اڪبر پرواني نبوت کي مطقاً ان جي ڪا به پرواهه نه هُئي.
هو مسلسل غار جي صفائي ڪندو رهيو. ڪلاڪ کن جي محنت کان بعد انهن غار کي صاف ڪري ورتو. هاڻ غار جو جائزو وٺڻ لڳا. غار جي هر پٿر کي جانچيو. انهن کي ڪافي سارا سوراخ ڏسڻ ۾ آيا. انهن جي بند ڪرڻ جو سوچيائون، مگر بند ڪرڻ لاءِ ڪا شيءِ موجود نه هئي. هڪ تڪڙ ٻي رات ٽيو ڪافرن جي تعاقب جو فڪر. صديق اڪبر پنهنجي پٽڪي جا ٽڪر ڪندو ويو ۽ سوراخ بند ڪندي ويو. تان جو پٽڪو به ختم ٿي ويو. مگر هڪ سوراخ اڃان به رهجي ويو. سوچيائين ته ان ۾ پير جو آڱوٺو ڏيئي ڇڏيندس. نماز فجر جو ٽائم ٿي چڪو هو. صديق اڪبر غار کان ٻاهر نڪتا. ڏسن ته پاڻ ڀلارا ربجه جي حضور ۾ سربسجود ليلائي سندس علوشان ۽ ڪبريائي ۾ نماز پڙهي رهيا آهن ۽ صديق اڪبر به سندن ڀر ۾ فجر جي نماز پڙهڻ شروع ڪئي.