انتساب
پسئو بازاريون، هينئڙو مون لوڻ ٿئي!
- شاھ[/b]
آءُ “فائق، فراش جو” نالي پنهنجو سڪ ۽ محبت جو هي پورهيو، عظيم بزرگ حضرت مخدوم صدر شاھ عثمان قريشي سُهروردي جي ماڻڪ موتي اولاد مان پياري بابا سائين جناب حافظ عمرفاروق پيرزادو، چاچا سائين شهيد آغا سيف الله پيرزادو ۽ چاچا سائين حضرت مولانا شهيد مصطفى ڪمال پيرزادو جي نالي ڏانهُه منسوب ڪيان ٿو. جن جي هڪ ٻئي پٺيان وڇوڙي اندر گهائل ڪري ڇڏيو آهي، پر ڇا ڪجي! “جب احمد مرسل نہ رہا تو کون رہیگا”.
آدم ڪـــٿي حــوا ڪـــٿي – مريم ڪٿي عيسى ڪــــــــــــٿي
هارون ۽ موســـــى ڪــــــٿي – اِن ڳالہه جو سڀـني کي غــم
خود ويـــو محمد مصـطـــفى – جو ٻنهين جڳن جـو پيــشوا
تڏهن ڪير رهندا هت ٻيــا – دنيا ۾ ٿيــو جـن جـو جــــــــنـم
يارو عزيــــــزو دوســــــــــــتـو! – دنيــا ۾ آئيـن غافــل نه ٿيـــو
اُن جــي محبــت کـي ڇـڏيـــو – حاصــل ڪــــري هــــــر آن دم
جيڪي هتي سُستي ڪري – ۽ ڪيــن ٿــو غفلــت ڇـــــــڏي
مهــــندا محمد مــــير جـــــي – اُن کـــي ٿينـــــدو ڏاڍو شـــــرم
آيــا جـي هـت سـي سـڀ ويـا – ڇــــــا انـبـيـــاءَ، ڇــــا اولـيــــــاءَ
هي آهي هـڪ مهـــمان سراءِ – اُن جـــــو نه آنـکــــــي آ مـــــــرم
فرمـان آئيــن ان جـــو ميــخو – ۽ پـــڻ عمـــل ان تــي ڪريـــو
لائــــــق شفاعـــــت جـــا ٿيـو – قـــادر ڪنــدو ان تي ڪـــــــــــــرم
هي ڪتاب، انهن جي يادگار طور شايع ڪجي ٿو. مان انهن لاءِ الله رب العزت جي بارگاھ ۾ دستِ بَه دعا آهيان ته الله سائين کين جنة الفردوس ۾ سهڻو مقام ۽ اعلى عليين جا درجات عطا فرمائي. آمين! –
[b]ليکڪ[/b]