ناني شاني
ٿلهي متاري ناني شاني
جڏهن به ناني کلندي آهي
ڄڻ ڪا سيٽي وڄندي آهي
وري جڏهن هو گھُمندي آهي
ڀانءِ ته ڌرتي ڌُڏندي آهي
آهي وزن ۾ ٿوري ڳوري
هر ويلي تي هوءَ سڳوري
پنجن ڄڻن جي کائي ماني
ٿلهي متاري ناني شاني.
ناني آهي قربن واري
سندس طبيعت آهي ٻاجھاري
ڪينَ ڪري ٿي ڪوئي جھيڙو
جِتي به ويندي ٿيندو ميڙو
واٽ تي ڪنهن کي ڏسندي آهي
دُعائون ڪندي چوندي آهي
پُٽڙا! ماڻين شال جَواني
ٿلهي متاري ناني شاني
صبح سويري گھَر گھَر ويندي
ڪم ڪار جو سڀ کان پڇندي
ٻنهي هٿن ڇٻيون کڻندي
هري هري بازار ڏي ويندي
سڄي پاڙي جا سودا وٺندي
سهڪي سهڪي واپس ورندي
ڪري سڀن تي مهرباني
ٿلهي متاري ناني شاني.