خواھشون (ڪھاڻي)
"نزلو اچانڪ اچي ٿيو آهي ھاڻي تـه مٿي ۾ بـه سور شروع ٿي ويو آهي "
خير آھي شينھن ڇاپ گوري کائي ڇڏ " مڙس چيس
"بخار سان گڏ کنگھ بـه شروع ٿي پئي آهي "
ڪاڙھو آڻي ٿو ڏيان" مڙس ڪڇيو
“ھاڻي تـه تيز بخار کنگھ سان گڏ سيني ۾ سور بـه ٿي پيو آهي.”
ٻنيءَ تان ڪم ڪري توکي ڏاھي ڏانهن وٺي ٿو ھلان" مڙس چيو
چار ڏينھن ٿي ويا آھن بخار نٿو گھٽجي سڪي کنگھ سمھڻ نه ٿي ڏي٠ ڇاتي ۾ سور بـه آهي ۽ ھاڻي تـه ساھ کڻڻ ۾ بـه تڪليف پئي ٿئي منھنجو ڪجهه ڪر.
تنهنجي ننڊڙي نينگر روئي باھ ٿي پئي آهي ٠
“پرواهه نـه ڪر ٻڪري کپائي وڏي ڊاڪٽر ڏي ھلون ٿا پر خبر پئي آهي ' ڪرونا جيوڙو آيو آءِ جو شھر بند آھن.”
مڙس ڳالھايو•
وڏي شھر ۾ ڊاڪٽرن وٽ مشڪل سان پھتا'
ڊاڪٽر تپاسي پڇيوتـ "تون ويجھر ۾ ڪنهن ٻاھرين ملڪ مان آيل ماڻهوءَ سان تـه نـه ملي آھين "
"ھا منهنجو بابا عمرو ڪري آيو ھو کيس مبارڪ ڏيڻ لاءِ وئي ھيس سڄو ڏينهن بابي جي گھر رھي ھيس "
"جلدي ڪيو ھن مريض کي آئيسوليشن وارڊ ۾ داخل ڪرايو مريض کي ڪرونا جو شڪ آهي"
سندس مڙس جا پير نڪري ويا ھوش خطا ٿي ويس فيصلو نـه پيو ڪري سگھي تـه ھاڻي ڇا ڪريان ـــ
"جلدي ڪريو ھيءَ بيماري وچڙندڙ آهي ٻين کي بيمار نـه ڪري وجھي ھن کي اسپتال ۾ داخل ڪرايو"، ڊاڪٽر ڇڙٻ ڏيندي چيس.
ڪرونا جو مريض آيو آهي پري ٿيو ڄڻ تـه ڪو راڪاس اچي ويو ھجي
مريض کي آئيسوليشن وارڊ ۾ داخل ڪيو ويو ھاڻي ھوءَ دنيا جھان کان ڪٽجي وئي
سندس علاج تـه پري جي ڳالھ آهي پر کيس پاڻي ۽ ماني ڏيڻ لاءِ بـه ڪير تيار نـه ھو ھڪ ڪمري ۾ کيس قيد تنھائي ۾ رکيو ويوـ مڙس کي ھدايت ڪئي وئي آھي تـه تون ۽ تنهنجي گھر جا فرد ھڪڙي جاءِ تي محدود ٿي وڃو ٻي صورت ۾ سڄو ڳوٺ ھن بيماريءَ ۾ وچڙي ويندو
ھن جي ھاڻي ڪو ويجھو اچڻ لاءِ تيار نـه ھوـ ھڪ طرف بيماريءَ جي تڪليف ٻي طرف ھر ماڻهو کيس نفرت سان ڏسڻ لڳا ھن سوچيو تـه ھل اھي بـه ڏينهن ھوندا ھئا جو منهنجي سونهن ڏسڻ لاءِ ماڻهو واٽون نھاريندا ھئا اڄ تـه ڪير اک کڻي نھاري بـه نٿو، سندس تڪليف وڌڻ سان گڏ رپورٽ ۽ ايڪسري اچي وئي تـه ڦڦڙ بـه ختم ٿي چڪا آهن ساھ بـه نه پئي کڻي سگهي.
آڪسيجن لڳائي علاج شروع ڪيو ويس ھن جي ويتر طبيعت خراب ٿيندي پئي وئي.
ٻئي طرف سندس مڙس کٽ اونڌي ڪري ويھي رھيو کين ڪوبـه آٿت ڏيڻ وارو نـه رھيو ـ ھر ماڻهو کين گھر واريءَ جي موت جو پيغام ڏيندو رھيو ھاڻي تـه کيس وينٽيليٽر تي رکيو ويو ھن ھڪ نرس کي چيو" مان ڀڄي نـه سگھنديس منهنجي مرڻ کان پھريان ڪجھ خواھشون آهن اھي پوريون ڪيون وڃن" ـ نرس ساڻس اکيون ملائي نـه سگهي.
منهنجي پھرين خواهش آهي تـه مونکي ھتان آزاد ڪيو وڃي تـه جيئن صبح ساجھر پکين، جھرڪين ۽ تترن جا ٽھوڪا ٻڌان
منهنجي جيڪا مينهن کٽراڳ ڪري ٿي ان کي ڏھي پنهنجي ٻچڙن کي کير پياريان.
"اھو ممڪن ناھي، ان سان بيماري ڦھلجي ويندي"
نرس ڳالھايو.
ڀلاھي خواهش پوري ڪيو مون کي آزاد ڪيوـ منھنجو مڙس لاباري تي ھوندو آ سندس اک منهنجي رستي ۾ ھوندي آهي مان سندس لاءِ ماني کڻي ويندي آھيان.
"اھو بـه ممڪن ڪونهي"، نرس جواب ڏنو.
ھڪڙي خواهش پوري ڪئي وڃي جو مان ۽ منھجو مڙس لاباري کان ٿڪجي پوندا آھيون تـه ٻير جي ڇانو ۾ ساھ پٽيندا آھيون تـه مون کي پـنھنجا ٻار ياد ايندا آھن مڙس کي ٻير ڌوڻڻ لاءِ چوندي آھيان ۽ ھو ٻير ڌوڻيندو آهي ٻيرن سان پٽ ڳاڙهو ٿي ويندو آهي مان ڳاڙھا ٻير ميڙيندي آھيان ھڪ دفعو ٻير ميڙڻ ڏنا وڃن ھڪڙي ڳالهه منهنجي بـه رکو موت تـه منهنجي ويجهو آهي مان ۽ منهنجو مڙس لابارو ڪري ڪري جڏنھن شام جو ول جا گڏا ٻڌندا آهيون تـه ڪڏنھن ڪڏنھن ٽڪرائجي ويندا آھيون ۽ پوءِ منهنجو مڙس مون کي پيار وچان ھڪڙي چمي ڏيندو آهي جنهن سان اسان ٻنهي جا ٿڪ لھي ويندا آھن مون کي ھڪڙي چميءَ جي اجازت ڏيو
"اھو بـه ممڪن ناھي ان سان بيماري ڦھلجي ويندي"
ڊاڪٽر جي اکين مان ڳوڙھا وھڻ لڳا ـ
منهنجي آخري خواهش پوري ڪئي وڃي جو مان پنهنجي آخري ٿڃ پنهنجي ڪونج کي ڏيان .
ماحول ڏکارو ٿي ويو اتي موجود ماڻھن جي اکين مان لڙڪ وھڻ لڳا
ھن ھڪ دفعو مٿي نھاريو ۽ اٻاسي ڏئي ھميشھ جي لاءِ اکيون ٻوٽي ڇڏيائين ـ