تـنـهـنجـي يـاد رهـي ٿـي سيـني انـدر تـوکي مـونکان جـدا مـن ڪـير ڪـري
تنهنجي غم کان جلي ٿو منهنجو جگرتوکي مونکان جدامن ڪير ڪري
ڏاڍو عــرصـو ٿــيـو جــو نـاهــيون مــلــيـا پــر پــوء بـه تـوکــي يــر نــاهــيـون ڀــلــيـا
آهـي تـو جـي ڀـلايـو تـوکـي خـبـر تـوکـي مــونـکــان جــدا مــن ڪــير ڪــري
مــون راه ـــ وفــا جــي راهــن ۾ ســڪــنـدي گـــذاري عـــمـــر ڇــــڏي
ڪـجھ گـذري وئـي ڪجـھ ٿـيندي گذرتوکي مونکان جدامن ڪير ڪري
جـيـڪــي وصــل جــھــڙي لــذت کــان ٿــي آشــنــا جـــڳ ۾ آهـــن ويـــا
تـن کـي ٿـو جـلائـي ســوز ـــ ســحــر تـوکـي مـونـکـان جـدا مـن ڪـير ڪـري
تـنـهـنـجـي لـب جـي لالـي لاک چـوان سا حـسـن تـنـهـنـجـي جي سـاک چــوان
تنهـنجي مٽ نه ٿيو ڪـو جـن و بشر توکي مونکان جدا من ڪير ڪري
تـنهـنجي حسن کي هردم نور چوان تنهنجو حسن ڏسي ٿيو هرڪو جوان
تـون خــوب تــر کــان خــوب تــر تــوکــي مــونـکـان جــدا مــن ڪــير ڪــري
تــون ســرنـهـن جـي ڦــولـر کــان بـه حــســين تــون رت بـسـنـتي آهـــين يــقـــين
مـنهنـجـي جـئَ جـڏي جـا همـسفـر تـوکي مـونـکان جــدا مـن ڪـير ڪـري
تنهنجي زلـف جي گستـاخي ڏسي، ويون نـظرون آهـن مـنهـنجون جھڪي
رخ زلـف چمـن ٿــا نــاز ور تــوکــي مــونـکان جــدا مــن ڪــير ڪـــري
دنــيـا لــڳـي هــي ڇــو نـه حــســين “اڪــرم” ســان گـھـمــي گــڏ پــيارو پــريــن
ڏسي ريس پـيا ڪن شمس و قمر توکي مون کان جدا من ڪير ڪري