فــــضـا
نـه امـن هـاڻـي ڏسان ٿو ڪاٿي جھان مان ويو سرور آهي
۲. ڪمال کي جـو زوال سمجھي زبان کي جو زيان سمجھي
نه ذهـن اهـڙو وطـن ۾ گـھـرجـي نه ذهـن انجـو ضـرور آهــي
۳. نه سـوچ ڏي جو آهي مائـل اهو ته ڪم جو سخن نه آهي
سخـن اهو آ ٻـڌڻ سان جنهنجي جھان ۾ اڀريو شعور آهي
۴. تمـيز نـاهـي بـري ڀـلـي جـي اهـو ڇـا “اڪـرم” نـقـاد ٿـيـنـدو
انـهئ تـي ڪهـڙي مـيار آهـي جـو پـاڻ ئـي بـي شـعـور آهـي