لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

وحدت جي وائي

ڪنهن بہ قوم جي حقيقي تاريخ ۽ عروج و زوال جو مطالعو ڪرڻو هجي تہ ان لاءِ لوڪ ادب کان وڌيڪ ڪو سونھون نہ ٿو ٿي سگهي! ان لاءِ ضروري آهي تہ هر دور جي عوامي تاريخ يعني لوڪ ادب کي ايندڙ نسل لاءِ محفوظ ڪيو وڃي. ھن ڪتاب ۾ لوڪ ادب جي اھم صنف ”حمديہ ڪلام“ ۾ سنڌ ۾ موجود چونڊ سگهڙن جو ڪلام ترتيب ڏئي پيش ڪيو ويو آھي. ڪلام سان گڏ لاڳاپيل سگهڙ يا لوڪ شاعر جو تعارف پڻ ڏنو ويو آھي. 


Title Cover of book وحدت جي وائي

رحمت ﷲ “عاجز” لاشاري

تعارف، ادبي خدمتون ۽ مليل مڃتا جو تفصيل

پورو نالو: مير رحمت ﷲ.
ادبي نالو: رحمت ﷲ “عاجز” لاشاري.
تخلص: آڪاش عاجز.
ولديت : فقير شاهنواز پُٽ جلال خان پُٽ جمال خان پُٽ ڪمال خان پُٽ شھداد خان پُٽ ڌڱاڻو خان پُٽ حُرّا خان پُٽ منگا خان.
قوم: سنڌي بلوچ.
ذات/قبيلو : لاشاري.
پاڙو: عھدياڻي.
پيدائش: اسڪول جي سرٽيفڪيٽ مطابق، 02 جنوري 1982ع بمطابق 5 ربيع الاول 1402هجري.
جاءِ پيدائش: درگاھہ فقيرپورشريف لڳ راڌڻ اسٽيشن ضلعو دادو. ياد رهي تہ فقيرپور ۾ عاجز جا ناناڻا ويٺل هئا ۽ سندس امڙ پنھنجي والدين جي گهر ڄڻيو هو، جڏهن تہ سندن والد ان وقت ميھڙ کان مٿي ڌامراھہ واھہ جي ڏاکڻئين ڪَپ تي ڳوٺ حاجي مير محمد لاشاريءَ ۾ رهائش پذير هئو. ڪنھن معمولي ڳالھہ تان اڻ وڻندڙ تڪرار سبب اتان سال 1986ع دوران لڏپلاڻ ڪري موهن جو دڙو ڀرسان سنڌ جي مشھور ڏاهي ڪامريڊ سوڀي گيانچنداڻي جي جَنم ڀومي ڳوٺ ٻنڊيءَ ۾ رهائش اختيار ڪئي.

تعليمي شروعات:
اپريل 1987ع دوران گورنمينٽ پرائمري اسڪول ڳوٺ ٻِنڊي، تعلقو ڏوڪري، ضلعو لاڙڪاڻو (اسڪول ۾ مرحوم غلام قادر ساريو کان الف اک واري پَٽي لکرائي هئي ۽ بعد ۾ ڪجهہ ڪلاسن ۾ استاد محمد امين منگي ۽ ڪامريڊ زبير احمد جکرو پڻ استاد رهيا) .

قرآن پاڪ ناظرہ:
پرائمري تعليم دوران ڳوٺ جي پيش امام مرحوم استاد مولوي محمد صالح لاکي وٽ ناظرہ قرآن پاڪ پڙهي پورو ڪيو.

قرآت، تجويد:
ڀر واري ڳوٺ برادي ساريہ ۾ مدرسہ مُحمّدي نورالھديٰ جي استاد حافظ محمد بخشل چنہ وٽ ڪلام پاڪ جي قائدن قانونن جي ڄاڻ حاصل ڪئي ۽ ڪجهہ سورتون حِفظ پڻ ڪَيُون.

انگريزي تعليم:
مدرسي ۾ پڙهڻ دوران گورنمينٽ هاءِ اسڪول موئن جو دڙو تي سيپٽمبر 1994ع ۾ داخلا ورتي.
ان عرصي دوران امڙ جي اسرار تي سال 1995ع کان 1997ع دوران درگاھہ ﷲ آباد شريف ڪنڊيارو ضلعي نوشھرو فيروز ۾ مرشدن ڪريمن حضرت قبلا محبوب سڄڻ سائين مدظلہ العالي جن جي صحبت ۾ روحاني فيض ۽ ضروري ديني تعليم ۽ روحاني عِلمَ جو فيض حاصل ٿيو. دربار ﷲ آباد شريف ۾ ضروري تعليم بعد ليبرڪالوني ڪوٽڙي ۾ پنھنجي مامي مولوي سراج الدين لاشاري جي تربيت هيٺ مدينہ مسجد نيو ليبر ڪالوني ۾ نائب امام جا فرض نڀايا.

نڪاح:
والدين طرفان طالب علمي جي عُمر ۾ 23 اپريل 1992ع تي توفيق ڪالوني دادو ۾ سڳي ماسات سان ٿيو جڏهن تہ شادي ڪجهہ سالن کان پوءِ 2 مئي 1999ع تي ڳوٺ ڪَرَن خان شورو قاسم آباد حيدرآباد ۾ ان ئي ڳوٺ جي جامع نورِ محمدي مسجد ۾ پيش امامي دوران ساڳئي هنڌ تي ٿي. شاديءَ جي موقعي تي سگهڙن جي ڪچھري ٿي هئي جنھن ۾ استاد محمد ملوڪ عباسي جو پڳدار پُٽ سُگهڙ ممتاز علي عباسي، موري جو مشھور سگهڙ (مرحُوم) رحمت ﷲ عباسي ۽ (مرحوم) حاجي اقبال احمد جوڻيجو لوڪ ادب جون لاتيون پيش ڪيون هيون. هن وقت ٻن نياڻين ڪنيز فاطمہ ۽ عُروج فاطمہ سان گڏ هڪ فرزند محمد حَسَّان (پيدائش 28 سيپٽمبر 2010ع) جو اولاد آهي. (ان کان اڳ هڪ معصوم فرزند حيدرآباد سول اسپتال ۾ فوت ٿيل ڄائو جڏهن تہ محمد صبغت ﷲ نالي ٻيو فرزند دل ۾ سوراخ واري تڪليف سبب 6 مھينن جي عمر ۾ وفات ڪري ويو هو.)

شاعري جي شروعات:
طالب علمي جي زماني کان مامي نثار احمد جي صحبت ۾ سنہ 1990ع کان مولودشريف لکڻ سان ٿي.

سگهڙائپ ۾ پھريون قدم:
سال 1997ع ۾ ڳوٺ جي شاعر دوست ۽ قومپرست ڪارڪن ڪامريڊ قلندر بخش ساريو سان گڏجي سدا حيات سگهڙ استاد فقير محمد ملوڪ عباسي رحہ سان ملڻ کان پوءِ لوڪ ادب جون لاتيون سکڻ ۽ لکڻ جو موقعو مليو. جنھن شوق ۽ ذوق سبب استاد محمد ملوڪ عباسي جي خواهش سان حضرت قلندر لعل شھباز جي ميلي ۾ 1997ع دوران سنڌ سگهڙ ڪانفرنس ۾ پھريون ڀيرو سگهڙائپ جو فن پيش ڪيو .

صحافت جي ابتدا:
ليبرڪالوني ڪوٽڙي مدينہ مسجد ۾ مامي مولوي سراج الدين لاشاري وٽ خطابت، امامت جو فن سکڻ دوران صحافت جو ذوق بہ پيدا ٿيو ۽ باقائدي شروعات 1998ع ۾ روزانہ الک اخبار جي نمائندي طور ٿي، ان دوران اخبار جي هاڪري پڻ ڪئي ( ڪالم ۽ مضمون لکڻ شروع ڪيا) اخبار ماهوار لاشار جو ايڊيٽر رهڻ کان پوءِ اڳتي هلي لوڪ ادب ۽ سگهڙن جي ترجمان سلسليوار “سگهڙ سماچار” جو نومبر 2005ع ۾ باني ۽ چيف ايڊيٽر طور صحافتي ڪم نڀايو ۽ ان کان اڳ اپريل 2005ع تي سنڌي چينل سنڌ ٽي وي جي پروگرام “اوطاق” ۾ ڊائريڪٽر غلام رسول چانڊيي جي هدايتن هيٺ سگهڙ حاجي رحيم بخش قريشي سان گڏ ميزباني جا فرض نڀايا ۽ بعد ۾ 2007ع کان مھراڻ ٽي وي تي سگهڙن جي پروگرام “ڳالھيون ڳوٺاڻن جون “ جي ڊائريڪٽر طور ڪم سنڀاليو ۽ “ڀلارو رمضان” سميت کوڙ سارا ديني پروگرام پڻ رڪارڊ ڪرايا، ڪجهہ عرصو مھراڻ اخبار ۽ ڌرتي ٽي وي چينل تي ضلعي ڄامشوري جي رپورٽر واري ذميواري دوران نيشنل پريس ڪلب ڄامشورو ۾ جنرل سيڪريٽري طور پڻ صحافتي خدمتون سر انجام ڏنيون. مجموعي طور لکيل ڪالم ۽ مضمون توڙي رپورٽون مختلف اخبارن جھڙوڪ سوال، بختور، الک، ڪاوش، ڪوشش، عبرت، لاشار، سنڌ لائن، سوڀ. جيجل، سُڪار، هلال پاڪستان، عوامي آواز، مھراڻ ، ارادو ، برکا ، پاڪ ، فاسٽ ٽائيم، سنڌ ڌرتي، امڪان سميت ڪيترين ئي اخبارن ۽ رسالن ۾ شائع ٿيل آهن ۽ اڃان تائين شائع ٿيندا رهن ٿا.

امامت ۽ خطابت:
1997ع دوران مدينہ مسجد نيو ليبر ڪالوني ڪوٽڙي ۾ نائب امام کان پوءِ 19 جولاءِ 1998ع ۾ ڳوٺ ڪرن خان شورو قاسم آباد حيدرآباد ۾ فرض نڀايا. ان دوران مسجد شريف جي نئين تعميراتي ڪم سبب جنوري 2002ع کان نوراني مسجد ايم سي پي واپڊا ڪالوني ڄامشورو ۾ خطابت ۽ امامت جا فرض نڀايا ۽ مسجد جي بلڊنگ/عمارت تيار ٿيڻ کان پوءِ وري 23 آگسٽ 2008ع کان هن وقت جون 2024ع تائين ڳوٺ ڪرن خان شورو ۾ امامت ۽ خطابت سان گڏ ديني درس و تدريس جو في سبيل ﷲ ڪم جاري آهي .

پي ٽي وي تي پروگرام:
سنڌ جي برک ڪردار فتح خان يعني سيد صالح محمد شاھہ سان گڏ پي ٽي وي تي پھريون ڪچھري پروگرام 15 جنوري 2004ع، ان کان پوءِ سنڌ نامون، لوڪ ادبي محفل، جون 2004ع. جا شروعاتي پروگرام هئا جڏهن تہ بعد ۾ 26 نومبر 2016ع تي پي ٽي وي تي ڪچھري پروگرام جي ميزباني پڻ مِلي.

ريڊيو تي پروگرام:
ريڊيو اسٽيشن حيدرآباد تي سيد صالح محمد شاه/فتح خان سان گڏ پھريون پروگرام (سون ورني ڌرتي) 3 نومبر 2004ع. تي رڪارڊ ڪيو جنھن ۾ سائين سيد صالح محمد شاھہ لوڪ ادب جي پھرئين ڪتاب “رمزون رحمت ﷲ جون” جو تعارف بہ ڪرايو هو. جڏهن تہ ريڊيو ڪراچي اسٽيشن تي 17 آڪٽوبر 2016ع تي ان وقت اسٽيشن ڊائريڪٽر ڪوثر ٻُرڙي جي خواهش تي هڪ خاص پروگرام لوڪ ادب ڪچھري نشر ڪيو جنھن ۾ پڻ ميزباني جا فرض نڀايا.
عاجز جا هن وقت تائين شاعري سميت تحقيق ۽ تصنيف سان گڏ ترتيب ڏنل ننڍا وڏا ڪتاب:
(1) “رحمت جا خزانا” (مولود-ڀاڱو اول) نومبر 1999ع
(2) “رحمت جا خزانا” (مولود-ڀاڱو ٻيو) نومبر 2000ع
(3) “ رحمت جا خزانا” (مولود- ڀاڱو ٽيون) اپريل 2001ع
(4) “رحمت جا خزانا” (مولود- ڀاڱوچوٿون)، آڪٽوبر 2002ع
(5) “رحمت جا خزانا” (مولود- ڀاڱو پنجون) فيبروري 2003ع
(6) “رمزون رحمت ﷲ جون” (لوڪ ادب شاعري ) سيپٽمبر 2003ع
(7) “ديس وسي ديدار اسان جو” 2003ع. (سگهڙ ديدارعلي سيال جو احوال ۽ ڪلام)
(8) “رحمت جا خزانا” (مولود- ڀاڱون ستون) مارچ 2004ع.
(9) “فيصلا انصاف جا” جولاءِ 2004ع (رئيس عبدالحميد خان جتوئي جي شخصيت ۽ فيصلا)
(10) “ آهون احمد حسن جون”، 2004ع (لوڪ شاعر خليفہ حضرت حاجي احمد حسن لاشاري جو نعتيہ ۽ ناصحاڻو ڪلام) .
(11) “السفر” (اردو زبان ۾) 19 آڪٽوبر 2004ع (لاشاري تنظيم جي باني، جهوني صحافي ۽ سياسي، سماجي شخصيت محمد صفر لاشاري جون صحافتي، سياسي، سماجي ۽ تنظيمي خدمتون).
(12) “ رنگ رحمت ﷲ جا” 2005ع (لوڪ ادب جي انسائيڪلوپيڊيا)
(13) سلات جي 117 ڏات ڌڻي سگهڙن جي احوال ۽ ڪلام تي ترتيب ڏنل “سنڌ سڄاڻ سگهڙ ڊائريڪٽري” 2005ع.
(14) “مولود ۽ مداحون” 2007ع.
(15) “دلبر جو ديدار” (ڪنھن کي ڏجي دانھن)، 2008ع. (سگهڙديدارعلي سيال جو احوال ۽ ڪلام).
(16) “تحفة العاشقين”، 14 فيبروري 2010ع (حافظ عابد خاصخيلي جو نعتيہ ڪلام)
(17) “محبت جي منزل”، 2010ع (سگهڙ علي گوهر قريشي جي لوڪ شاعري) .
(18) “مٺا ٻول محبوب جا” مارچ 2010ع (سگهڙ محبوب علي ڏيپر جو ڪلام).
(19) “مٽيءِ جي خوشبوءِ”، 2010ع (سگهڙ محمد ايوب جوڻيجي جي لوڪ شاعري)
(20) “محبت جا موتي” جون 2013ع (سگهڙ شاعر علي گوهر قريشي جو ڪلام.)
(21) “پنھنجو رنگ پنھنجي شاعري”، 2013ع (محبوب علي ڏيپر جي لوڪ شاعري.)
(22) “مٽيءِ جو هُڳاءِ”، اپريل 2014ع (ماسٽر منظور جو فن ۽ شخصيت.)
(23) “سھڻل جا سينگار”، 2014ع (سنڌ ۽ بلوچستان جي سگهڙن جي سينگارشاعري.)
(24) “ موتي محبوب جا”، 2015ع (محبوب علي ڏيپر جي لوڪ شاعري) .
(25) “مداحون ۽ مناقبا”، ڊسمبر 2015ع (لسٻيلي جي شاعر سڪندر علي دودي جو ڪلام.)
(26) “سگهڙن جي جامع ڊائريڪٽري”
(786 ڏات ڌڻين جو احوال ۽ ڪلام )، ڇاپو پھريون نومبر2015ع ڇاپو ٻيو ڊسمبر2015ع.
(27) “شاھہ جي شاعريءَ ۾ سگهڙائپ جو رنگ” 2016ع
(28) “شآهي ذوق شيديءَ جو”، جون 2016ع (سُگهڙ مولابخش شيدي جو احوال ۽ ڪلام.)
(29) “پرين جي پچار”،2016ع. (ميھڙ جي بخاري بزرگن جي سوانح ۽ ڪلام.)
(30) “سچن جي ساراهہ ” ڊسمبر 2016ع (لسٻيلي جي شاعر سڪندر علي دودي جو نعتيہ ڪلام.)
(31) “سھڻي حبيب جي نماز”، فيبروري 2017ع. (مولوي رفيق احمد بروهي جي سنڌي ٻوليءِ ۾ ترتيب ڏنل فرضي ۽ نفلي نمازن بابت ڪتاب جي سنوار ۽ سُڌار)
(32) “لوڪ ادب جو منظوم تعارفي مقدمو” (طويل نظم) 16ڊسمبر 2017ع
(33) “لوڪ ادب جو سپھہ سالار”، جون 2017ع .(سگهڙ حسين بخش رڏ جي شخصيت ۽ فن.)
(34) “عشق جون آهون”، جولاءِ 2017ع. (لاڙ جي شاعر وسيم احمد ٽالپر جي نعتيہ شاعري.)
(35) “تحفة الصالحين”، نومبر 2018ع (حافظ عابد خاصخيلي جو نعتيہ ڪلام.)
(36) “عشق امر ذات”، 16 ڊسمبر 2018ع (سگهڙ ارشاد علي عرضائي جو احوال ۽ لوڪ ادب شاعري.)
(37) تُحفةالعابدين ؛ آڪٽوبر 2019ع (ڪوهستان جي شاعر حافظ عابد خاصخيلي جو نعتيہ ڪلام)
(38) “ثنائي سِٽُون سڪندر جون” نومبر 2019ع (لسٻيلي جي شاعر سڪندر علي دودي جي لوڪ شاعري.)
(39) “سنڌي لوڪ ادب جو تاريخي جائزو”، ڇاپو پھريون، مارچ 2019ع.
(40) “حضرت محمد صلي ﷲ عليہ وسلم جا فيصلا” 2019ع. سنڌيڪار: ديدار شاد گوپانگ، نظر ثاني ۽ سنوار: عاجز رحمت ﷲ لاشاري.
(41) مديني جو سائين؛ (حافظ عبدالستار سولنگي جو لکيل “نعتيہ ڪلام”.)
(42) سوانح حيات فقير محمد قاسم طاهري ڪوهستاني. 2020ع، تصنيف؛ حافظ عابد خاصخيلي. سنوار: عاجز رحمت ﷲ لاشاري.
(43) سنڌ، اسلام، سائنس ۽ فلسفو. 2021ع (جديد تحقيق ۽ ترتيب).
(44) مھڪندڙ موتي مڱلي جا. 14 آگسٽ 2022ع (خادم حُسين منڱلي جي لوڪ شاعري) ترتيب: عاجز رحمت ﷲ لاشاري.
(45) “سُگهڙ سارو سچ”، سگهڙ آدم سومري جو احوال ۽ ڪلام.
(46) سنڌ جي قديم اسلامي تاريخ. { حضرت آدم عليہ السلام کان پاڻ سڳورنﷺ تائين }
(تحقيق ۽ تاليف: عاجز رحمت ﷲ لاشاري)
(47) ادبي ذوق اڪبَرَ جو. (سگهڙ علي اڪبر اداسيءَ جي لوڪ شاعري)
(48) يَڪا وَڙَ يعقُوبَ تي. (سُگهڙ محمد يعقوب جاگيراڻيءَ جي لوڪ شاعري)
(49) سُگهڙائپ جِي ساڃاھہ . (لوڪ شاعري/تحقيق ۽ تخليق : عاجز رحمت ﷲ لاشاري.
(50) سُگهڙن جي جامع ڊائريڪٽري (تحقيق، ترتيب ۽ مقدمو: عاجز رحمت ﷲ لاشاري. ڇپيندڙ: سنڌي ادبي بورڊ ڄامشورو.
(51) عشق امر ذات (سگهڙ ارشاد علي عرضائي جي لوڪ شاعري 16 ڊسمبر 2018ع)
(52) وحدت جي وائي (لوڪ شاعرن جو حمديہ ڪلام جون 2024ع)

ايڊيٽر طور شائع ڪَيل ميگزين/رسالا/ اخبارون:
“سُگهڙ سماچار” سلسليوار 9 جُلد

مليل ايوارڊ ۽ مڃتا جو اعزاز :
اسڪول پڙهڻ دوران لطيف سائين جي پيغام بابت ٿيل تقريري مقابلي ۾ پوزيشن کڻڻ تي مُرشد حضرت محبوب سڄڻ سائين مدظلہ العالي، جن هٿان زندگي جو پھريون
“اللہ کے شیر ايوارڊ” 21 مارچ 1996ع تي مليو.
دولھہ دريا خان ايوارڊ مارچ 1998ع مڪلي ۾ مليو.
بھترين مُعلم ۽ مُدرس جو ايوارڊ 2 سيپٽمبر 1999ع ۾ ڪرن خان شورو، قاسم آباد، حيدرآباد ۾ مليو.
لاشاري تنظيم جي باني طرفان صحافتي مڃتا ايوارڊ 19 آڪٽوبر 1999ع تي لاڙڪاڻي ۾ مليو.
ڊاڪٽر نبي بخش خان بلوچ هٿان استاد محمد ملوڪ عباسي ايوارڊ 28 فيبروي 2000ع تي مليو.
حضرت جلال شاھہ ايوارڊ تاجل بيوس هٿان 18 ڊسمبر 2002ع تي دائود ديري لڳ شاھہ پنجوسلطان، ضلع دادو ۾ مليو.
“رمزون رحمت ﷲ جون” ڪتاب جو مڃتا ايوارڊ، ان وقت ثقافت کاتي جي صوبائي وزير شبير احمد قائمي هٿان 13 آڪٽوبر 2003ع تي ڊاڪٽر بلوچ هال لئنگئيج اٿارٽي حيدرآباد ۾ مليو.
ٻيو ڀيرو دولھہ دريا خان ايوارڊ، مڪلي ٺٽي ۾ 13 اپريل 2003ع تي مليو.
آواز گروپ لاڙڪاڻو طرفان آواز ۽ انداز ايوارڊ 18 جون 2003ع تي لاڙڪاڻي ۾ مليو.
بھترين ليکڪ ۽ مرتب جو “لاشار ايوارڊ” 19 آڪٽوبر 2005ع شاهنواز ڀٽو لئبريري لاڙڪاڻي ۾ مليو.
سلات پاران “سُڄاڻ سگهڙ مڃتا ايوارڊ “ 30 آڪٽوبر 2004ع تي مٺياڻي ۾ مليو.
“لوڪ ادب مڃتا ايوارڊ” 19 ڊسمبر 2004ع اڏيرو لعل ۾ مليو.
سلات پاران “استاد محمد ملوڪ عباسي ايوارڊ” 27 ڊسمبر 2004ع تي ڄامشوري ۾ مليو.
سيد جلال محمود شاھہ هٿان “عزت فقير ادبي ايوارڊ” 29 جنوري 2005ع ڳوٺ بُٺو، سن ۾ مليو.
حضرت قلندر شھباز جي ميلي ۾ سال 2003ع ۾ ڪتاب “ رمزون رحمت ﷲ جون “ جي اعزاز ۾ پھريون “شھباز ايوارڊ” ان وقت ڊي سي او علم الدين بُلو هٿان مليو.
ميلاد النبي ايوارڊ پھرين مئي 2005ع تي ڄامشوري ۾ مليو.
عشق رسول ايوارڊ 28 مئي 2005ع تي واپڊا ڪالوني ڄامشورو ۾ مليو.
اڪادمي ادبيات ڪراچي پاران سنڌ يونيورسٽي جي وي سي مظهرالحق صديقي هٿاران لوڪ ادب ايوارڊ 19 نومبر 2005ع تي سنڌالاجي ڄامشورو ۾ مليو.
بزم روح رهاڻ ايوارڊ ڪتاب “رنگ رحمت ﷲ جا “ جي مھورت تقريب دوران ڊاڪٽرنبي بخش خان بلوچ ۽ حميد سنڌي هٿان 2008ع ۾ مليو.
سنڌ بلوچستان سگهڙ ڪنوينشن جو صدارتي ميڊل 23 مارچ 2013ع تي ميان صاحب ضلعي شڪارپور ۾ مليو.
دي روز انٽرنيشنل ايوارڊ 2015ع ۾ مٽياري شھر ۾ ميلو.
ٻيو “شھباز ايوارڊ “ حضرت قلندر لعل شھباز جي ميلي ۾ ڪتاب
“ سھڻل جا سينگار “ ترتيب ڏيڻ جي اعزاز ۾ ٻيو ڀيرو 06 جون 2015ع تي ميلو.
ٽيون ڀيرو شھباز ايوارڊ:
“سگهڙن جي جامع ڊائريڪٽري” جي سھيڙڻ جي اعزاز ۾ 2016ع ۾ مليو.
شاھہ لطيف ايوارڊ: حَسن درس اڪيڊمي حيدرآباد طرفان ڪتاب “شاھہ جي شاعريءَ ۾ سُگهڙائپ جو رنگ” لکڻ جي اعزاز ۾ پھرئين لوڪ ادب ڏهاڙي 16 ڊسمبر 2016ع تي مليو.
ڊاڪٽربلوچ گريجوئيٽ ايوارڊ بااختيار اداري ۾ 16 ڊسمبر 2016ع تي مليو.
ريڊيو حيدرآباد طرفان “لوڪ ادب ايوارڊ:
2 جنوري 2017ع تي اسٽيشن ڊائريڪٽر محمد علي ٻانڀڻ هٿان مليو.
حيدرآباد لٽريچر فيسٽيول ۾ لوڪ ادب ايوارڊ 20 جنوري 2017ع تي مليو.
آل پاڪستان سُگهڙ ڪانفرنس جو مڃتا ايوارڊ 16 ڊسمبر 2017ع تي لعلو رائنڪ ۾ مليو.
اوطاق ڪچھري ايوارڊ 10 مئي 2017ع تي زرعي يونيورسٽي ٽنڊي ڄام ۾ ثقافت کاتي جي صوبائي وزير سيد سردارعلي شاھہ هٿان مليو.
سگهڙ بھار علي بھار ٻُرڙو يادگار ايوارڊ، 19 جنوري 2018ع تي مليو .
استاد محمد ملوڪ عباسي مڃتا ايوارڊ 2019ع عباسي ڪلھوڙا تنظيم جي سربراھہ مرحُوم سردار حاجي منور علي عباسي هٿان 7 آڪٽوبر 2019ع تي مليو.
ريڊيو نيٽ ورڪ جهول طرفان “صوفي جمال الدين فقير مڃتا ايوارڊ “ 1 نومبر 2019ع تي مليو.
لوڪ ادب بابت “حُسن ڪارڪردگي ايوارڊ”
جوڳي ڳوٺ گلشن حديد ڪراچي ۾ 4 جنوري 2020ع تي گل حسن گل هٿان مليو.
استاد بھار علي بھار ٻُرڙو ساليانو “مڃتا ايوارڊ” شاعر سانول ميرالي هٿان 18 جنوري 2020ع تي مليو.
جاکوڙي ايوارڊ صوبائي وزير عبدالباري پتافي هٿان پھرين فيبروري 2020ع تي ڳوٺ جمال الدين پتافي نزد باري اڏو، ضلعي گهوٽڪيءَ ۾ مليو.
“باڪمال سگهڙ ايوارڊ” 2019ع، درمحمد ڪمال جي ورسيءَ جي موقعي تي ٺٺ سولنگي/دليپوٽا ضلعي نوشھروفيروز ۾ سينيئر صحافي منظور سولنگي هٿان مليو.
موهن جو دڙو اڪيڊمي طرفان پيرل مڱريو مڃتا ايوارڊ 2020ع ۾ مليو.
2 فيبروري 2020ع تي پنجاب جي ڏات ڌڻي سگهڙن پاران اوٻاوڙي شھر ۾ سربراه طور اعزازي پڳ پارائي.
13 رجب 1442ھہ 2021ع تي “جشن مولود ڪعبہ مڃتا ايوارڊ” فقير محمد سليم سيال اويسي قادري صدر صلوات ڪاميٽي خيرپور ميرس طرفان مليو.
راجن پور پنجاب ۾ سرائڪي پَٽيءَ جي سُگهڙن طرفان مارچ 2023ع ۾ تنظيمي سربراھہ جي اعزاز طور دستاربندي ڪرائي.
سيدنا غوث اعظم دستگير سگهڙ ڪانفرنس ملير ڪراچي ۾ 20 نومبر 2021ع تي “باڪمال سُگهڙ ايوارڊ” مليو.
ڀٽائي آباد، ڪراچي ۾ 18 ڊسمبر 2021ع تي “محقق، ڏاهو” مڃتا ايوارڊ مليو.
ثقافت کاتي حُڪومت سنڌ طرفان “شاھہ لطيف عالمي ايوارڊ” 13 سيپٽمبر 2022ع تي حيدرآباد ۾ مليو.
ايوارڊ ۾ عُمري جي ٽڪيٽ:
مدح خواني ۽ علمي، ادبي، سماجي، ثقافتي ۽ ديني خدمتُن عيوض عُمرو شريف ادا ڪرڻ لاءِ فقير محمد اسماعيل جکراڻي غفاري، قادري، نقشبندي صاحب المعروف حيدرآباد واري سائين جن ايوارڊ طور ڀلي پار جي سڳوري سفر لاءِ عُمري شريف جِي ٽڪيٽَ عنايت ڪئي، جنھن بعد مڪةالمڪرمہ ۽ مدينةالمنورہ (حرمين شريفين) جو پھريون سفر 29 آڪٽوبر 2023ع کان 27 نومبر 2023ع تائين رهيو.
مرڪزي تنظيم علماءِ اهلسنت وجماعت ڄامشورو طرفان.
مڃتا ايوارڊ سرٽيفڪيٽ پھرين جنوري 2023ع تي مليو.
سنڌ ايجوڪيشن فائونڊيشن حڪومت سنڌ پاران درسي نصاب ۾ “سنڌي ڪتاب چوٿين درجي لاءِ” جو سبق پھريون،
“حمد باري تعالىٰ” (شاعر: عاجز رحمت ﷲ لاشاري) پرائمري اسڪولن جي نصاب ۾ پڙهايو پيو وڃي.
پھرين تاج پوشي:
لوڪ ادب خدمتن جي مڃتا طور علامه فقير هدايت علي نجفي “تارڪ” جي درگاھہ تي لعلو رائنڪ شھر تعلقو وارھہ ضلعي قمبرشھدادڪوٽ ۾ سگهڙ مولابخش شيدي پاران پھريون ڀيرو چانديءَ جو تاج 08 آگسٽ 2015ع تي پارايو.

ٻيو ڀيرو تاج پوشي:
16 ڊسمبر2017ع تي ٻيو ڀيرو، ساڳئي هنڌ لعلورائنڪ ۾ پنج تولا سونو تاج مليو جيڪو بيمار سُگهڙن جي علاج لاءِ وقف ڪري ڇڏيو.

ٽين تاج پوشي ۽7 رنگي گلن ۾ تورڻ جو اعزاز :
23 مارچ 2019ع تي ڪتاب “سنڌي لوڪ ادب جو تاريخي جائزو” جي تحقيق ۽ ترتيب واري اعزاز سان گڏ لوڪ ادب جي خدمتن جي مڃتا طور علامه فقير هدايت علي نجفي “ تارڪ” جي درگاھہ تي لعلو رائنڪ شھر تعلقي وارھہ ضلعي قمبرشھدادڪوٽ ۾ سگهڙ مولا بخش شيدي ۽ سلات تنظيم جي مرڪزي سرپرست اعليٰ نامور محقق ڊاڪٽر ڪمال ڄامڙي ۽ ٻين عھديدارن قيمتي هيرن سان جڙيل سونو تاج پارائي سَت رنگي گُلن ۾ توريو هئو، جيڪو اعزاز هڪ سُگهڙ لاءِ پھريون تاريخي اعزاز آهي. اهو تاج بہ عاجز ان ئي موقعي تي بيمار ڏات ڌڻين جي علاج لاءِ وقف ڪري سگهڙ مولابخش شيدي کي واپس ڏئي ڇڏيو.

نقشبندي طريقي/سلسلي ۾ خِلافت:
27جنوري 2019ع تي سنڌ جي روحاني شخصيت ۽ صوفي بزرگ حضرت خواجا مُحمد طاهر المعروف محبوب سڄڻ سائين دامت برڪاتھم العاليہ جن نقشبندي طريقي/سلسلي ۾ نيابت سان نوازيندي درگاھہ ﷲ آباد شريف ڪنڊيارو ۾ خلافت جو اعزاز عطا فرمايو.

سنڌي مولود :
ننڍپڻ کان سمجهہ ۽ شعور ايندي مولود ڳائڻ شُروع ڪيا، اڳتي هلي مولودن ڳائڻ وارن ۾ هڪ خاص اهميت ملي.
مولودن جون شائع ٿيل آڊيو ۽ وڊيو سي ڊي:
مولود ۽ مداحون A.A پاران نومبر 2000ع.
منظر پيارو مدينو آ A.A جنوري 2001ع .
مٿيان ٻئي آڊيو البم محترم محمد قاسم ماڪا پاران رليز ڪيا ويا آهن.
ناز پروڊڪشن پاران رليز البم:
ڏسان شھر مدينو آڪٽوبر 2002ع.
مديني وارو منظر ڊسمبر 2002ع .
هتي رهڻ نٿي دل چاهي اپريل 2003ع.
مديني جا گهوٽ سيپٽمبر 2003ع .
منقبت سڄڻ سائين آڪٽوبر 2003ع .
وڊيو سي ڊي جون 2004ع .
منقبت غوث اعظم نومبر 2004ع ۾ رليز ڪيون ويون.
جڏهن تہ مھراڻ سينٽر سکر سميت عظيمي پروڊڪشن ڄامشورو 2 واليم وڊيو سي ڊي ۾ رليز ڪيا.
اسلامي ادبي خطابات:
تفرقي بازي ۽ سياسي تضاد کان پاڪ نج اسلامي موضوعن جا 500 کن خطاب يوٽيوب چينل عالمي اوطاق تي مختلف موضوعن جا خطاب موجود آهن. نج لوڪ ادب بابت فيس بُڪ لائيو جا نشر ڪيل 200 پروگرام عالمي اوطاق فيس بُڪ پيج تي پڻ موجود آهن.
اسلامي سطح جا نج سنڌي زبان ۾ صرف قرآن پاڪ جي تفسير جا 50 پروگرام، “سَئين راهہ” فيس بڪ پيج تي موجود آهن.
پي ٽي وي:
“ڪچھري پروگرام”
جو ميزبان.
ڪي ٽي اين:
“ڪچھريءِ جا مور” پروگرام ۾ ممتاز امين سنياسي سان گڏ ميزباني.
سنڌ ٽي وي:
(1) “اوطاق” پروگرام ۾ حاجي رحيم بخش قريشي سان گڏ ميزباني.
(2) سنڌ ڪچھري.
(ظفر هڪڙو سان گڏ)
مھراڻ ٽي وي:
جي ادبي، ثقافتي ۽ ديني پروگرامن،
(1) “ڳالھيون ڳوٺاڻن جون”
(2) “ٻارن جو رمضان”.
(3) “ڀلارو رمضان”.
(4) “عظمَتِ رمضان”.
(5) “محفلِ ميلاد”.
(6) “شَبِ قدر”.
(7) “شَب برأت”
جي خصوصي پروگرامن ۾ پروگرام ڊائريڪٽر ۽ ميزبان.
ريڊيو پاڪستان ڪراچي: “لوڪ ادب ڪچھري” تي ميزبان.
ريڊيو پاڪستان حيدرآباد:
(1) “23 مارچ يومِ پاڪستان لوڪ ادب ڪچھري” جو ميزبان.
(2) 14 آگسٽ جشن آزادي لوڪ ادب ڪچھري” جو ميزبان.
ثقافت کاتو، حُڪومت سنڌ جي ميزباني هيٺ.
(1) شاھہ لطيف سُگهڙ ڪچھري.
(2) ڪيفي ثقافت اسٽوڊيو ڪراچي ۾ لوڪ ادب ڪچھري.
(3) مچ ڪچھري.
پروگرامن جي ڪمپيئرنگ/ميزباني جو اعزاز پڻ ملندو رهي ٿو.


حَمدِ بارِي تَعالىٰ .

ٻاڏائي ٻاجهہ واري کي، ڪيو هربار ﷲ هو،
سندس ذاتِي اِسِمَ جو آ، ذِڪِر اذڪار ﷲ هو.

سَڄِي ڪائنات کي ڪُنْ جَي، امُرَ سان جنھن بَڻايو آ،
خُدائيءَ جو خُدا سو آ، هي خَلقَڻهار ﷲ هُو.

اَحَد آهي، صَمَد سائِين، لَقَبُ آ لَمْ يَلِدْ جنھن جو،
وَلَمْ يُوْلَدْ وارِي هَستِي، آهي ڏاتار ﷲ هو.

سَڄو سَنسارُ ڳائي ٿو، سَندس توحِيدَ جا سِھرا،
آهي ٻانھن تي ٻاجهارو، گهڻو غَفَّار ﷲ هو.

آ سُبْحَانَ الَّذِىْ اَسْرىٰ، ڏِنو جَنھن مانُ مُرْسَلَ کي،
گهُرائي عَرشَ تي دِلبر، ڪيو ديدار ﷲ هو.

لُطف لڄپالَ جَي صدقي، ٿيو “لاشاري” لائق آ،
ڏِنا جَنھن ڏات جا گوهَرَ، سَخِي صَدبار ﷲ هو.

******

حَمد بَارِي تَعالىٰ

اُتَم هَر چِيزَ کان اعلىٰ، خُدا تنھنجي خُدائي آ،
تُون آن مَسْجُوْدُ تو آڏو، دُنيا گَردن جهُڪائِي آ.

تنھنجو آ مَرتَبو اعلىٰ، تُون آن تعرِيفَ جو لائق،
آهين هرجاءِ تي حاضُر، نہ تو ڪَئي ڪَڏ جُدائِي آ.

گُناهَن ۾ غَرق آهي، اسان ٻانھن سَندو دفتر،
تَڏهن لاَتَقْنَطُوْ تو چَئِي، ڏِني دِل کي دِلجائِي آ.

صَنَمَ وارو صَمَدُ پيو چَئي، تہ سَتَّر ڀيرا پيو سَڏُ ڏِين،
توڻي ڀُلجِي چَيائين تہ بہ ته، توکي ڪَهلَ آئِي آ.

تنھنجي مَخلُوقَ ۾ ڪيئي، تنھنجا مُنڪَرَ بَڻيَلَ آهن،
تڏ بہ رزَّاقَ تو روزِي، نہ تَن جِي تِرُ گهٽائِي آ.

گُذاريُم وقت غَفْلَتَ ۾ ، نہ مُون واعِدي وَفائي ڪَئي،
رَحَمُ ڪَر “رحمتﷲ” چَئي، مُحابو مُصطفىٰﷺ ئِي آ.

******

مَنظُوم مَثنَوِي (اَسْمَآءُالْحُسْنىٰ)
ﷲ تعالىٰ جا نوانوي نالا معنى سميت

لِکان لفظُ پھريُون، صِفَتَ ۽ ساراهہ،
جَهانن کي جوڙِيو آهي تو “ﷲَ”.

ٻِيو ٻاجهہ ۾ تنھنجو شاهي آ شانُ،
آنْ “رَحْمَانُ” معنىٰ، وڏو مھربانُ.

ٽِيُون آهين “رحِيمُ”، ٻاجهارو رَبُ،
تَڳن تنھنجي طاقَتَ سَھاري ٿا سَڀُ.

۽ چوٿون چَوان توکي، شاهن جو شاهہ،
آهين “مَلِكُ” مولا، نہ تو بِن ٻِي واهہ.

پنجون پاڪُ تنھنجو، مُقَدَّس آ نامُ،
آ “قُدُّوْسُ” قادِرَ اوهانجو ڪَلام.

ڇَھون ڇو نہ چَوَندُس، توکي “اَلسَّلاَمُ” ،
سلامت رکيو تو، هِي سارو نِظامُ.

سَتُون سائِين ڏِيندڙُ آهين تُون امُن،
ٿا “مُؤْمِن” اوهانجي اَمُنَ سان گهُمَن.

اَٺُون “اَلْمھيمِنَ” تو جوڙيو جَھانُ،
نہ تو جھڙو ڪوئِي، آهي نِگَھْبانُ.

نائون نانءُ تنھنجو آهي “اَلْعَزِيزُ”،
تَنھين تي آن غالِب، جا جوڙِي تو چِيز.

ڏَهون ڏيھہ جوڙيو، تو بيشڪ “جَبَّارَ”،
مَيٽِيندڙ گُناهن سَندو سازگارُ.

يارهين “مُتَڪَبر” تُنھنجِي ذات آ،
تڪبر ڪرين ظُلمَ وارن جي لاءِ.

ٻارهين خاصُ “خالِقُ” آ خُوبِي تُنھنجي،
ڪَيَلَ پيدا هرشئي جِي تو وٽ ڪُنجِي.

نئين سِر ڪَندين پيدا، سَڀ سِلسلو،
اِسِمُ تُنھنجو “بَارِيْ” سندو آ ڀَلو.

چَوان توکي چوڏهون، “مُصَوِرُ” مھانُ،
ڪَيُون صُورَتُون پيدا، تو عاليشانُ.

ٿو پَندرهين نمبر تي، گهُران پيو پَناهہ،
گهڻا بخش “غَفَّارَ” مُنھنجا گُناهہ.

صِفت تنھنجي سورهين، ڏِسي ٿئي ٿو ڏَر،
تو “قَهارَ” قومُن مَٿان ڪيو قَھر.

صفا تنھنجو سترهون لقبُ لاجواب،
گهڻِي آ عَطا تنھنجي، يا “اَلْوَهَابُ” .

گهڻو رزقُ ڏيندڙ، آن “رَزَّاقُ” تُون،
خُدائيءَ کي کارائين، خوراڪَ تُون.

ڪَرِين مُشڪِلُون حَلُ، وٺئون تنھنجي واهہ،
اِسم پاڪُ تنھنجو آهي اَلْفَتاحُ.

سَڄو عِلْمُ تو وَٽ، آهين تون “عَلِيْمُ”،
تنھنجي ذات ڪُل شئي کان آهي قديم.

تون ئي ظالمن تي آن تَنگي ڪندڙ،
تون “قَابِضُ” ۽ مخلوقَ جو جوڙيندڙ.

تون هر شئي ڪُشادي ڪري ڏِيڻ وارو،
بلاشَڪ هِي “بَاسِطُ” اِسمُ آ ٻاجهارو.

نافرمانَ ڪيئي جهُڪائي ڇَڏيا،
تنھنجي خوفَ “خَافِضَ” ڪَنبائي ڇَڏيا.

تو فرمانبردارَ اعلىٰ ڪَيا،
پڙهي تنھنجو “رَافِعْ” اِسم سي رهيا.

پُڪاريو جنھين “اَلْمُعِزُّ” آ چئِي،
تہ پَنھنجن کي عزت ڇڏين ٿو ڏَئِي.

پَراوَن کي ذَليل ڪيڏو ڪَيُئي،
تنھنجي “اَلْمُذِلُّ” جو صِفت هُئي.

ڏِسين ۽ ٻُڌين تون، “سَمِيْع ٌ بَّصِيْرُ”،
ٿو قُدرت هلائين، تُون قادر قدِير.

تنھنجو “اَلْحَڪَمُ”، “اَلْعَدَلُ” نامُ آ،
عَدُلَ سان جُڙيل تنھنجو نظامُ آ.

لَکِين لُطُفَ تنھنجا “لَطِيْفُ الْخَبِيْرُ”،
هميشہ خبردار، آهين ڪَثِير.

بُردبار هردم، “حَلِيْمُ الْعَظِيْمُ”،
ڪَرين ٻاجهہ بخشش، “غَفُوْرٌالرَّحِيْمُ”.

آن “شَڪُّوْرُ” معنىٰ قَبُولِين شُڪر،
صَفا ٿورڙي مان ڪري ڏِين ڪَثَر.

اِسمُ توکي سُونھين، “عَلِيُّ الْڪَبِيْرُ،
وڏو ۽ تون اعلىٰ آهين بينظِير.
حِفاظَت ڪندڙ يا خُدا تون “حَفِيْظُ”،
بُرن ڪَمن کان ڏي، بَچڻَ جِي تميز.

مُنھنجا مولا تون آن، “مُقِيْتُ الْحَفِيْظُ”،
وڏِي قُوَّتَ وارا، ڀَلا ڪر نصيبَ.

جنھن ڏِينھن “هَادِيْ” ، ڪَرين تُون حِساب.
ڪَجان رَحَمُ پَنھنجو، نہ ڏِسجان ڪِتاب.

وڏو جاھہ و جَلاّلُ تنھنجو “جَلِيْلَ”،
اسين ٻانھا عاجِزَ ڪَريُون ٿا اپيلَ.

گهُرئون ڪَرمُ تنھنجو ٿا توکان “ڪَريمَ”،
وڏيون حِڪمتون تنھنجون آهن حَڪيْمَ.

نِگاهُن جا طالِبَ هي گندڙا غَريْبَ،
سُونھين لقبُ توکي، ٿو يا “اَلرَّقِيْبُ”.

قَبولين دعائون، دِليُن جا طَبِيبَ،
آهين پاڪُ مولا، تون يا “اَلْمُجِيْبُ”.

رکين عِلمُ قُدرت گهڻَي کان گهڻِي،
تون “وَاسِعُ” وفادارُ ڌَڻَ جو ڌڻي.

اُماڻين تون اَحْمَدَ تي دم دم دُرود،
اسان تي بہ شَفقت تنھنجي “اَلْوَدُوْدُ”،

دو عالَمَ جِي مَخلُوقَ تنھنجي مُريد،
وڏي شانَ وارو، آهين “اَلْمَجِيْدُ”

آيا تنھنجي “بَاعِث” هتي انبيآءِ،
سڀئي تنھنجي حُڪُمَن جَي تابع ٿيا.

تنھنجي باري ۾ بيٺو آهي “بَعِيْدٌ”،
حاضُر ۽ ناظُر آهين “اَلشَّهيْدُ”.

چَوان تنھن کي ڪافر، ڪَري جيڪو شَڪ،
ڪَري هرڪو تنھنجي طُفيلي ٿو “حَقُّ”

تون “وَاحِدُ” وڏائيءَ تي توکي آ ناز،
“وَڪِيْلُ” برحق وڏو ڪارساز.

زبردست قُوَّتَ “قَوِيُّ الْمَتِيْنُ”،
نھايت گهڻو پاڪُ، “نُوْرِمُبِيْنُ”.

چوان توکي والي، “وَلِيُّ الحَمِيْدُ”،
مددگارُ ساراهيل تون “سَعِيْدُ”.

“مُبْدِيْءُ” ڪائنات جي ابتدا،
ڪندڙ مولا “مُعِيْدُ” تون انتها.

آهين مَنھنجا مالِڪَ “مُحِيُّ الْمُمِيْتُ”،
تون مارين، جِيارين ۽ تو وس آ جِيت.

ڪَرين قَلْبُ زنده، تُون “حَيُّ الْقَيُوْمُ”،
آ ڪائنات جو حالُ توکي معلوم.

ڳوليندڙ کي مِلندڙ، تون واجد خُدا،
وڏي شانَ وارو، تون “مَاجِدُ” خُدا.

تون “وَاحِدُ” آ وحدانيت مُنفرد،
تون ﷲ آهين اڪيلو “اَحَدُ”.

نہ ٿَئي ڪاڻ ڪنھنجي “صَمَدُ” بي نياز،
تون ئي “مُقْتَدِرُ” آهين تقدير ساز.

تون “وَارِثُ”، تون “وَالِيْ”، تون “بَاطِنُ”، تون “ظَاهر”،
تون ئي “مَالِڪُ الْمَلڪ” “اَوَّلُ” ۽ “آخِرُ”.

قبُولين ٿو توبہ تون “تَوَّابُ” رب،
“عَفْوُ” ذات تنھنجي ڪَرين معاف سڀ.

تون “اَعْلىٰ”، “غَنِيُّ” ۽ بيپرواھہ آهين،
بقادارُ “بَاقِيْ” تون ﷲ آهين.

تون “مُعْطِىْ” عطا چيزَ هرڪا ڪَرين،
بنايو تو قاسم آ پنھنجو پِرين.

تون هادي هدايت جو رستو ڏَسيندڙ،
تنھنجي ذات “نَافِع” نفعو سڀ کي ڏِيندڙ.

مولا مؤمنن جُون تون نيڪيون ڳڻيندڙ،
آن “مُحْصِيْءُ” باري تعالىٰ بخشيندڙ.

ڪَئي “رحمتﷲ عاجز” صَدا،
مَدايُون مُنھنجون ميٽ مُنھنجا خُدا.

آهي موت هر ڪنھن کي بيٺو قريب،
ڪَجان مَرڻَ ويلي تون ڪَلمو نصيبُ.

لَآإِلٰہَ إِلَّاﷲُ مُحَمَّدٌ الرَّسُوْلُﷲ ﷺ

******

حَمد

ڏَيهن کي ڏِيندڙ ۽ ڏاتار تون آن،
فنا چِيزَ هرهڪ، بَقادار تُون آن.

تُون واحد آن والِي، نہ مَٽ تنھنجو ثاني،
ستار غفار ۽ جَبَّارُ تُون آن.

تو انساني صُورت کي سھڻو بڻايو،
۽ خالِقُ خُدايا، خَلقَڻ هارُ تُون آن.

تُون مُلڪَن جو مالِڪ، نِگهبانُ رازق،
ذِڪر ڪن ٿا ذاڪِر جو قرار تُون آن.

تُون عِزت ۽ ذِلت، ۽ قُوت جو مالِڪ،
تُون ڪُل شئي تي قادر، ۽ قهارُ تون آن.

ڏوهاري کَڻي ڏوھہ تو در اچن جَي،
سَتاري ڪندو تن تي سَتَّار تون آن.

گُناهن ۾ شاغل، سچِي ڪَن جي توبہ،
تہ بخشِيندو بيشڪ، گنهگارَ تُون آن.

ڪيون جيڪي ڪَمَ ٿا، ڏِسِين ۽ ٻُڌِين ٿو،
هرجاءِ حاضُر نگهدار تون آن.

جِيارين، تُون مارِين، اسين تنھنجا تابِعَ،
لِکيو لوحَ ۾ جنھن قَلمدار تُون آن.

سَڄي ڪار سازِي ۽ قُوَّةَ آ تنھنجي،
ڪَجي تنھنجي تعريفَ حقدارُ تُون آن.

اَحد ۽ صَمد تون، اسِين تنھنجا طالِبَ ،
تنھنجي طَلبَ تَنَ مَنجهہ تَنوار تُون آن.

تُون اَوَّل، تُون آخر، تُون باطِن تون ظاهِر،
تُون هادِي ۽ والِي، وفادار تون آن.

ڏوهاري آ ڏاڍو، هي “عاجز لاشاري”،
ڍَڪِين عَيبَ مُنھنجا، ڍَڪڻ هار تون آن.

******

حَمد

ياخُدا! تنھنجا ڪَرَمَ، اِنسانُ تو خَلقيو مونکي،
شَرف مخلوقات ڏَئِي، ايمانُ تو بخشيو مونکي.

آهيان آدَمَ جو ٻَچو، مَلَڪَن ڪيو جنھن جو سُجود،
قُربُ قادرَ آ ڪَري، ڏَئي شانُ تو خلقيو مونکي.

تنھنجو نُورِي نُورُ نِرمل، آ مُحَمَّد مُصطفىٰ ﷺ،
اُمَّتِي اُنَ جو ڪَري، اِحسانُ تو خَلقيو مونکي.

هيءَ ڏِنَئِي سرسبز ڌرتِي، جنھن تي راحَتَ سان رهان،
“مُرشد سَڄڻ سائين” ڏَئي، مھربانَ تو خَلقيو مونکي.

عُضوا ڏَئِي “عاجز لاشاري” تي ڪَيَئِي قُربَن ڪَثِير،
مُصطفىٰ مُرسلَ سندو، مدح خوان تو خلقيو مونکي.

******

حمديہ شعر

حَمدَ هزارين هاديءَ جا، جنھن قادِرَ جِي قُدرتَ وَڏِي،
جَبَلن توڙي جانورن تي، ربَّ سَندِي رحمَت وڏِي،
وَڻن ٽِڻن جَي پَنَ پنَ ۾ آ، رَکي جنھن راحَت وَڏِي،
گُلڙن بہ گُلزاري لاتِي، چَمنَ اندر چاهتَ وڏِي،
سَمُنڊَن جَي سَيلابَن توڙي، نَهرُن ۾ نِعمت وڏي،
عَرشَن تي ﷲ تعالىٰ، جوڙِي آ جَنت وڏِي،
ماڻيندو سو، جنھن آهي ڪَئي، مالِڪَ سان مَحبت وڏِي،
حُورون غِلمان هزارين ڪندا، خَلقَ سندي خدمت وڏِي،
هر طَبقي جو مانُ مٿاهون، هر دَرَ جِي درجت وڏِي،
لوڪ اندر “لاشاري چَئي” ﷲ رکِي عزت وَڏِي.

******

حمد

تنھنجي ذات اعلىٰ، مُنھنجا پاڪَ مولا،
آ تنھنجي حُڪومتَ مَڪِين هر مڪان ۾،
تون ڏاتر آن ڏِيندڙُ، مُحَمَّدْﷺ ونڊِيندڙُ
خُدائي خزانو آ ساري جھان ۾.

مَلَڪَ حُورون غِلمانَ، توئي جوڙِي جَنَّتَ،
عرشِ بَرينءَ تي بہ، تنھنجي آ قُدرتَ،
ڪَنين تي وَسايا تو بادلَ بھاري،
ڪَنِين کي هميشہ رهايُئي خِزان ۾.

تُون رازِق آن راحِمْ، بُلند آهين بالا،
تنھنجا اِسمِ اعظم، نِرالا نِرالا،
تون ستَّارُ سائين، مان عاصي ۽ احقر،

ٿو ﷲ اڪبر، چَوان هَر اذان ۾.
مِٽِيءَ مان تون آدمُ، بڻائڻ بہ ڄاڻين،
۽ آدَمَ مان اِنسان ڄَڻائڻ بہ ڄاڻِين،
جيڪا هيءَ جوڙِي، خدا تو خلق آ،
اچِي ڪانہ سَگهندي، سموري بيان ۾.

مُوسىٰ طُورَ تان ٿو، تون واپس ورائين،
۽ محبوبُ مالِڪَ مَٿي ٿو گهُرائين،
هوڏي گهُرَ بہ واپَس، هيڏي اڻ گهُريو ئي،
سفر تو ڪَرايو، سَتين آسمان ۾.

ڪڏهن قيد يُوسُف، ڪيو تو اِلاهي،
ڪڏهن تو عَطا ڪَيَس وڏا تاجَ شاهِي،
ڪڏهن کُوھہ اندر، ڪڏهن ٿي سِڪندر،
پَيو مَئوجون ماڻَي، مِصر جَي ميدان ۾.

سَوالِي آ تو در، هِي “عاجز لاشاري”،
گُناهن ۾ گُم هان، ڪَجان بخش بارِي،
مَدح مُصطفىٰﷺ جِي، ۽ توحِيدَ تنھنجي،
سَڪرات ويلي، هُجي شَل زبان ۾.

******

حمد

آڌيءَ، اسُر، صُبح، سانجهي، پَيو پُڪار ﷲ هُو،
معافي گهُر تان، بَديون بَخشئي، بخشڻهار ﷲ هُو.

عرش و زمين افلاڪ آ جنھن جو،
نالو سڀ کان پاڪ آ جنھن جو،
خالقُ، مالڪُ، بيشڪ، برحق، آ ڏاتار ﷲ هُو.

حَجَر، شَجَر ۽ بَرو بحر ۾،
مَڪٖي، مَديني پاڪَ شھر ۾،
بيتُ ﷲ ۽ نبوي مسجد، ۾ نِروار ﷲ هُو.

شَمسُ، قَمَر ۽ تارا ڪَتيون،
رنگ الاهيءَ ۾ هِن رتيون،
وڻ، ٽڻ، ٻوٽا، سمنڊ جون ڇوليون، ڪَن دڌڪار ﷲ هُو.

پکي پکڻ، لامُن تي پُڪارن،
جيتَ جَڻيا ٿا سڀئي سارن.
جِنَّ، مَلَڪَ، انسانن ۾ بہ، ذِڪر اذڪار ﷲ هُو.

اُن جٖي در “عاجز لاشاري”،
ڪر تَنَ مَن سان توبھہ زاري،
ڪندو مُحابي مَدَنيءَ جي سڀ ٻيڙا پار ﷲ هُو.


واحِدَ جِي وَڏائي (بيت)
واحِدَ جِي وڏائي، ڇا ڪَريان بات بيان،
جنھن آهن جوڙي ڏِنا، زمين ۽ آسمان،
جِنَّ، مَلَڪَ حُورون پَريون، اڻ کُٽَ هي انسان،
پَکي پَکڻ، وڻ ۽ ٽِڻ، گُلَ هي گُلِستانَ،
نَديُون نهرون، سَمُنڊ سارا، جَبَلَ جواهرستانَ،
مدنيءَ تي جنھن موڪليو، قادرَ آ قرآن،
صدقي تنھن سَيَّدَ جَي، ظاهر ڏِنِي زُبانَ،
“رحمتُ ﷲ” رَبَّ جا، ڪَر شعرَ پَڙهي شُڪرانَ،
“ عاجزَ “ تُون احسانَ، ڳڻي ڳڻيندين ڪيترا.

******