سچ، پَنڇي يا پنڇيءَ جو
وھندي پاڻيءَ تي پاڇو.
آيو آھين ڏينھن لٿي،
مَڌ پي ٿڙندو ٿاٻڙندو.
ڪاري ڪڻڇيءَ جھڙي رات،
پريت اسان جي آ پڃرو.
وڻ وڻ تي ڪوماڻا ڪانوَ،
پن پن ۾ پڙلاءُ نہ ڪو.
ھھڙي سانت، سرءُ جو واءُ،
ڇو نہ ڀري آ پيالي تو.؟
تن جي تَونس سوا ڀي ميتَ،
ڪوئي ماڻھو ماڻھوءَ جو.!
ڪير تتيءَ جا تاو سھي،
ڇنَ ۾ آھي ڇانورڙو.