اچڻو آھين جي تون، آءُ
ڪيسين سانڍيان مان سوداءُ.!
ڪنھن ٿي ڄاتو، اي انسان،
توکي ڪھندو تنھنجو ڀاءُ.
جيون پو بہ ڪري ٿو چونڊَ،
توڙي ڏئي ٿو موت ُ چتاءُ.
اندر سيخون، ڪوٽ_ڪڙا،
ٻاھر ڪونجون، ھِير، ھُڳاءُ.
اونھاري جي اوجَل باک،
آءُ، اڱڻ ۾ منھنجي آءُ.!
او زندان جي ڪاري وِلھ،!
تو ۾ آھيان آءُ اُلاءُ.
وڃ وڃ موٽي، وڃ وڃ، ويڄ،!
گھايل ڄاڻي منھنجو گھاءُ.
مون کي ڪوئي ڪو نہ پلي،
پيار نہ ڄاڻي ٿو پڇتاءُ.