پيار پوڙهو نه ٿيو
خوبصورت چھري تي،
گھنج پئجي ويا آهن،
اکين جي روشني جھڪي ٿي وئي آهي
ڪارا نڀور وار،
چاندي ٿي ويا آهن،
منھنجا ٻار ڀي
جوانيءَ جي حد پار ڪري چڪا آهن،
ايترو ڪجهه،
بدلجي وڃڻ جي باوجود به
تنهنجو پيار،
منهنجي دل ۾ اڃا پوڙهو نه ٿيو آهي.
شاعري
دردن ڦولاريا ڦول
وفا صالح راڄپر سنڌ جي انهن ٿورڙن ۽ منفرد ليکڪن منجهان هڪ آهي جن نثر توڙي نظم ۾ هڪ جهڙي پذيرائي ماڻي آهي. وفا صالح راڄپر پنهنجي دؤر جو سجاڳ شاعر آهي تنهن ڪري هُو پنهنجي وقت جي مسئلن کان چڱيءَ طرح با خبر آهي. سندس شاعريءَ ۾ رومانس به ملي ٿو پر اهو به عام رواجي ۽ غير سنجيده ناهي بلڪه سنجيده ۽ اصلاحي آهي.
- 4.5/5.0
- 6053
- 586
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- وفا صالح راڄپر
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- حق ۽ واسطا
- ارپنا
- سنڌ سلامت پاران
- سٽاءُ
- پبلشر نوٽ
- مهاڳ : وفائن، احساسن، جذبن ۽ دردن جو شاعر
- تنهنجي نظمن جي پيشانيءَ ڪيئن چمان؟
- وفائن جا پنڇي
- سرجيس تان سور سامائي تان سک ويا
- نثري نظم
- چمين جا پَھا
- پلصراطون
- خاموشي
- گل
- آرزو
- ڏکوئيندڙ ٽھڪ
- گذارش
- ڏک سک
- مقدس
- جيون ۾
- يادن جو البم
- جاڳندي خواب لھندو آهيان
- ڳولا
- رابيل جا گل
- ساڀيائون
- اپريل فول
- ذلتون
- واپسي
- جدائيءَ جون ڳالهيون
- ڪکائون گھر
- جنت
- ڪويتائون
- ڪاري
- الڳ ٿيڻ جو درد
- آءٌ امر ٿي ويس
- ڪافر
- بانگ
- ڏُک
- خوشيون
- نئون سال _نئين صدي
- ٺٺوليون
- وصيت
- لڙڪن جو ڀُنگ
- کير
- دوزخ جي باهه
- اهميت
- جيت
- وٿي
- ٻالڪپڻو
- ننڊ
- واحد القھار
- امر پيار
- معنى
- ڪاش! مان ٻار هجان ها
- تنهنجو هڪڙو لفظ
- وڇوڙو
- جي ايم سيد جھڙو پيار
- ڀيڻ
- پراڻيون يادون
- مسڪراهٽ
- ڪينسر
- ديوتا
- اجڙيل دل
- مطالعو
- خوبصورت زندگي
- هڏڪيون
- قسم
- عبادت
- ڏُک
- ڦورو
- نفرت ۽ محبت
- جدائيءَ جو درد
- ائين ڪڏهن به نه چئجان
- روشني
- گروي
- قيامت
- خدا آهين تون
- وفا
- خدا کي ڪنهن وساريو آهي ڇا؟
- درد
- شاعر جي دل
- نياڻي
- بي عقل
- نيڻ
- ڪمزوري
- رشتو
- مَنَ مھڪائي ڇڏيو
- خوشبو ۽ ڏک
- زهر جا پيالا
- انتها
- منهنجي وس ۾ ناهي
- زندگيءَ جون دعائون
- ماءُ جو پيار
- واسطا
- جنازو
- قبضو
- موت
- پيار
- موت جو ڪفن
- ڪارو لباس
- بي چين روح
- رنڊڪ
- عزيز
- عاشقي ڇا ٿيندي آهي
- سهارو
- تو کانسواءِ
- نفرت
- زندگي ۽ موت
- تنهنجي وڇوڙي کان پوءِ
- ٽهڪ
- دعا جا ٻاجھارا هٿ
- آوي
- خدا جا بنده
- سهڻي
- لفظ ۽ اُمتي
- تون پاڻ کان پڇي ڏس
- پوڄا
- محبت
- توکان پوءِ
- منهنجي دل
- ديوانگيءَ جو انت
- تون منهنجو پيار آهين
- پيار پوڙهو نه ٿيو
- ٿورو پاڻ کي تبديل ڪر
- جيئڻ جي آس
- فيصلو
- دکن جي بارش
- تون ۽ مان
- تنهنجو وڇوڙو
- دوزخ جي باهه
- دردن سان دوستي
- گُڏي
- يادن جون ٻيڙيون
- درد جي لپ
- خوابن جي تعبير
- دل لڳي
- تون ڪڏهن به خفا نه ٿين ها
- خوشبوءِ
- حاصل
- عشق ۽ قيد
- خوشين جي خيرات
- بي رخيءَ جا ٽانڊا
- تنهائي
- مايوس
- پيار ماپي نٿو سگھجي
- زندگيءَ سان پيار
- غربت جا بَکيا
- پتو نه مونکي ڪيئن ڊهياسين
- يتيميءَ جو احساس
- سنڌ کان تون اتم ناهين!
- دردن ڦولاريا ڦول
- مان شاعر آهيان
- سجدو
- اهميت
- سازشون
- ملاقات
- ڪاوڙ
- دل
خوبصورت چھري تي،
گھنج پئجي ويا آهن،
اکين جي روشني جھڪي ٿي وئي آهي
ڪارا نڀور وار،
چاندي ٿي ويا آهن،
منھنجا ٻار ڀي
جوانيءَ جي حد پار ڪري چڪا آهن،
ايترو ڪجهه،
بدلجي وڃڻ جي باوجود به
تنهنجو پيار،
منهنجي دل ۾ اڃا پوڙهو نه ٿيو آهي.