منهنجو ٻچڙو
ڪنهن ڪنهن تي ويهي
ماتم ڪريان
هر روز نئون لاش مليو آ.
قصور ۾ زينب نياڻي ڪٺي،
لڌو ميرپور ۾ نه ٻچڙي جو لاش.
امڙجي جھولي،
وري ٿي آ خالي.
غضب ٿيو غضب ٿيو،
وڏو هي آ غضب ٿيو.
جنوني جاهل وڌن ٿا ويتر،
نئين سج نئون،
مليو لاش مون کي.
پر ڇو رهي ٿو
قانون چپ هي،
وڃون ڏس ڪاڏي
ٿيون ڪنهن در داهين.
( ميرپور ماٿيلو ننڍڙي معصوم عبدالرحمان کي قتل ڪري مسو واه ۾ لوڙهيو ويو هن جي غم ۾ هي نظم لکي وئي)