ڪھاڻيون

بي سڪون خوابَ جو سچُ

احسان دانش سنڌي ڪھاڻي کيتر جي سرجڻھارن مان پاڻ کي پوئين صف ۾ شمار ڪندڙ ۽ خاموشيءَ سان ڪھاڻي ڪاڪ ۾ پنھنجي موھہ جي مومل سان پنھنجي هنئين جون هيکلائيون، سماجي وارتائون ۽ اکين جا اوسيئڙا اوريندڙ آهي. احسان دانش جون ڪھاڻيون پنھنجي فڪري اظھار، فني اسلوب ۽ احساساتي تاڃيپيٽي ۾ پنھنجو الڳ رنگ ۽ ڍنگ رکندڙ آهن. احسان دانش جون ڪھاڻيون هڪ طرف موضوعن جي ورائٽي ۽ فني ندرت رکندڙ آهن تہ ٻي طرف پختي، تز ۽ شاعراڻي ٻولي جي حسن سان آراستہ آهن.

  • 4.5/5.0
  • 137
  • 28
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • احسان دانش
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Be Sukoon Khuwab Jo Sach

سچ ۽ سپنو

مان ان صاف سٿري روڊ تان گذرندي انصاف جي اها خوبصورت ۽ عظيم عمارت تعمير ٿيندي ڏسندو آهيان جنھن جون وڏيون وڏيون ڏاڪڻيون ڪافي اوچيون ۽ محراب ڏاڍا ڪشادا آهن. عمارت جي اڳيان خوبصورت باغيچي ۾ مکڙيون گل بڻجڻ لاءِ منتظر نظر اينديون آهن. مان اهو سڀ ڪجهہ روزانو ڏسندو آهيان. انصاف جي اها عمارت ٺھندي ٿي رهي بلند ٿيندي ٿي رهي. پر نہ ڄاڻ ڇو آئون هر رات هڪ سپنو ڏسندو آهيان. مان ان سپني ۾ اهائي خوبصورت ۽ عظيم عمارت ڏسندو آهيان. جنھن جون ڏاڪڻيون اونچيون ۽محراب ڪشادا آهن.
ها مان ڏسندو آهيان. اها انصاف جي عمارت جڙي راس ٿي وئي آهي. باغ ۾ مکڙين مان گل ٽڙي پيا آهن عمارت جي اندر ۽ ٻاهر ماڻھن جي چرپر ۽ چوٻول آهي.... پر ٿورو ويجهو وڃي ڏسندو آهيان تہ اهو سڀ ڪجهہ طلسم لڳندو آهي. انصاف جي عمارت ۾ اوچتو وڏا ڏار پوندي محسوس ٿيندا آهن ۽ واريءَ جي ڪنھن محل وانگر ڀرندي ذرا ذرا ٿيندي ويندي آهي. گلن کي غورَ سان ڏسندو آهيان تہ ٽانڊا لڳندا آهن ۽ عمارت جي اندر ۽ ٻاهر گهمندڙ ماڻھو سڀ ڪنڌ ڪٽيل ۽ گهمندڙ ڦرندڙ لاشا نظر ايندا آهن. اهو سڀ ڪجهہ ڏسي آ‌‌ئون ڇرڪ ڀري ننڊ مان جاڳي پوندو آهيان ۽ روز اهوئي سوچيندو آهيان تہ منھنجو سپنو سچ آهي يا سچ ڪوئي سپنو.