پنهنجي پاران
ٻارن جي لاءِ ڪهاڻيون لکڻ جو سبب اهو به آهي، ته سنڌي ٻاراڻي ادب ۾ مون کي ڪهاڻي جي کوٽ محسوس ٿي رهي هئي. هونئن به اسان وٽ شاعر تمام گهڻا آهن ۽ ان جي ڀيٽ ۾ نثر لکڻ وارابلڪل ٿورا آهن! هن ڪتاب کان اڳ ۾ سنڌي ادبي سنگت شاخ رُستم طرفان ٻارن جي لاءِ ڪهاڻين جو مجموعو ”برائي جو بدلو“ سال 2003ع ۾ مون سيڪريٽري جي ذميواري سان اُن کي شايع ڪرايو، جنهن جون هزار ڪاپيون ٻن مهينن جي اندر وڪرو ٿي ويون، جيڪي سنڌ جي مختلف اسڪولن ۾ ٻارن تائين پهچايون ويون.
ڪهاڻي ٻارن جي زندگي تي گهرا اثر ڇڏي ٿي ۽ اُن کان سواءِ انهن جي تربيت لاءِ تمام گهڻي ڪارائتي پڻ بڻجي ٿي. انهيءَ ڪري آءٌ وقت بوقت ٻارن لاءِ اصلاحي ڪهاڻيون لکي، انهن کي تحفو ڏيندو رهيو آهيان ۽ منهنجو هي ڪتاب ”مهمان جهرڪي“ اميد ته ٻارن جي وندر، ذهني اوسر ۽ تربيت لاءِ ڪارگر ثابت ٿيندو.
هر دور جا پنهنجا قدر ۽ رجحان هوندا آهن، اهڙي طرح ليکڪ تي اُن جا اثر ضرور پوندا آهن ۽ مون پنهنجي حوالي سان ڪوشش ڪري سماجي صورتحال کي پڻ ڪهاڻين ۾ نروار ڪيو آهي ۽ مون ڪجهه ڪهاڻين جا ڪردار پنهنجي سماج مان ئي چونڊيا آهن، جيڪي پنهنجي سماج جي ڀلائي لاءِ ڪم ڪندا رهن ٿا ۽ ٽائيٽل ڪهاڻي ”مهمان جهرڪي“ هڪ احساساتي ڪهاڻي آهي ۽ ٻيون ڪهاڻيون به مون کي اوتريون ئي پياريون آهن، اُن حوالي سان آءٌ ڪيترو ڪامياب ويو آهيان، اُن جي موٽ پڙهندڙ ئي ڏئي سگهن ٿا، باقي اسان جي سماج ۾ مسئلا تمام گهڻا آهن، مثال طور جيئن تعليم جيڪا سڀني ٻارن جو بنيادي حق آهي پر ڏٺو اهو ويو آهي ته، هزارين ٻار انهيءَ تعليم جي زيور کان محروم آهن ۽ ڪي ٻار غربت سبب پڙهي نٿا سگهن ۽ ڪي والدين تعليم جي اهميت کان ناواقف هجڻ جي ڪري ٻارن کي اسڪول نه ٿا پڙهائن، اهو اسان جي سماج جو هڪ وڏو الميو آهي!
مون تعليم جي اهميت کي سمجهڻ لاءِ ٻارن کي ڪهاڻين ۾ هڪ پيغام ڏنو آهي، جهڙي طرح ”علم جي روشني“، ”جوت“ ۽ ”اسڪول لائبريري“ انهن ٽنهي ڪهاڻين ۾ تعليم جي اهميت کي اُجاگر ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي اٿم ۽ ان کان سواءِ احساساتي ڪهاڻيون پڻ هن ڪتاب ۾ شامل آهن. بنيادي طور تي ٻارن جي نفسيات کي سمجهڻ لاءِ انهن جي ماحول ۾ وڃي مشاهدو ڪرڻ گهرجي، تنهن کان پوءِ ئي هڪ ڪهاڻيڪار بهتر کان بهتر معياري ڪهاڻيون لکي سگهي ٿو.
مون جيڪي ڪهاڻيون لکيون آهن انهن جي حوالي سان آءٌ اهو ئي عرض ڪندس ته، اهي ڪهاڻيون منهنجي اندر ۾ رهندڙ هڪ تخليقڪار مون کان لکايون آهن ۽ مان ڪڏهن به اهو طئي ڪري ناهيان لکندو، ته اڄ ڪهاڻي لکڻي آهي. بهرحال جڏهن به خيال وارد ٿيندا آهن، تڏهن اهي ڪهاڻي جو روپ ڌاري ڪاڳر تي لکڻي جي صورت ۾ ظاهر ٿيندا آهن. سٺن دوستن جي سهڻي صحبت به ليکڪ لاءِ سڦلتا واري هوندي آهي. اُن حوالي سان آءٌ خوش نصيب آهيان جو مون کي پنهنجي زندگيءَ ۾ سٺا دوست به مليا آهن.
هن ڪتاب جي حوالي سان آءٌ پنهنجن دوستن، عبدالجبار عبد، خالد ڀٽي، نياز مسرور بدوي ۽ امتياز منگي جو بيحد ٿورائتو آهيان، جن مون کي ڪتاب کي ڇپرائڻ لاءِ اُتساهه ڏنو ۽ بهترين مشورا ڏنا. ڪتاب کي ڪمپوز ڪندڙ مهربان دوست نظام جمالي جا به ٿورا، جنهن پيار ۽ ڌيان سان ڪهاڻين کي ڪمپوز ڪيو ۽ پنهنجي پياري دوست ۽ سهڻي شاعر سجاد مهر جو پڻ ٿورائتو آهيان، جنهن منهنجي ڪتاب تي مهاڳ لکيو. اُن کان علاوه هن ڪتاب کي شايع ڪرڻ تي پوپٽ پبلشنگ هائوس، خيرپور جي چيئرمين قربان منگي جا وڏا وَڙَ ۽ پياري دوست خالد ڀٽي جو به ٿورائتو آهيان، جنهن ڪتاب جي بيڪ ٽائيٽل لاءِ پنهنجا ويچار لکيا. بهرحال ٻاراڻي ادب کي تسلسل ڏيڻ لاءِ، لکڻ هڪ مقصد بڻجي پيو آهي، جنهن جذبي تحت ئي آءٌ لکندو رهيو آهيان ۽ لکڻ ئي منهنجي زندگي آهي، جنهن سان آءٌ بيحد پيار ڪيان ٿو.
وحيد محسن
پهرين نومبر 2014ع مسڪين شاهه محلو
بيگاري روڊ شڪارپور سِنڌُ
0307-3529117