شرارت
اسان جو ٽرين ۾ سفر جاري هيو ته اسان واري بوگي ۾ اچانڪ شور مچي ويو!”
گڊو کان امان پڇڻ لڳي ته: ”ابا اهو گوڙ ڇا جو آهي؟“
گڊو هڪدم امان کي چيو ته، ”ٽرين ۾ بم مليو اٿن! “
کيس امان چوڻ لڳس پٽ وائي ته چڱي ڪڍ. اسان جي ڀرسان ويٺل مسافر اهو ٻڌي ڏاڍو پريشان ٿي ويا ۽ هڪ ٻئي کي چوڻ لڳا ته، اٿو ته اڳتي هلي جانچ ڪريون ٿا،ايتري ۾ ريلوي پوليس جا ڪجهه سپاهي ۽ ٽي.ٽي ڀر واري بوگيءَ ۾ پهچي ويا ۽ معاملي کي قابوءَ ۾ ڪيائون.
اصل ۾ اهو گوڙ ڪنهن مسافر جي جڳهه تي قبضي ڪرڻ تي ٿيو هو، اهو ٻڌي مسافرن ٿڌو ساهه ڀريو.
گڊو امان جي اڳيان پنهنجي شرارت تي پشيمان ٿيڻ لڳو ۽ خيالن ۾ گم ٿي ويو ۽ هو ڪجهه سوچي رهيو هو ته، آءٌ ڪيڏو نه بدنصيب آهيان جو پنهنجي مٺڙي ماءُ سان به ڪوڙ ڳالهايو. ٽرين حيدرآباد اسٽيشن جي ويجهو پهچندي هارن ڏنو ته گڊو ڇرڪ ڀري خيالن مان نڪري امان جي قدمن ۾ ڪِري پيو ۽ کيس چوڻ لڳو ته: ”مٺڙي امڙ! مون کي معاف ڪر. مون پنهنجي عادت موجب شرارت ڪندي ڪوڙ ڳالهائي، اوهان کي رنجايو اٿم. جيجل مون کي معاف ڪر.“
امان ،گڊو جي مٿي تي شفقت ڀريو هٿ ڦيريندي چوڻ لڳس ته، ”پٽ ڪوڙ ڪڏهن نه ڳالهائيندو ڪر. ڏِسُ هت ويٺل سڀئي مسافر ۽ مان ڪيڏو پريشان ٿي وياسين. گڊو سڏڪا ڀريندي امان کي چوڻ لڳو ته: ”امان! آءٌ آئينده ڪڏهن به ڪوڙ نه ڳالهائيندس ۽ مان هميشه جي لاءِ شرارت ڪرڻ کان توبهه ڪيان ٿو.