وقت جي مختصر تاريخ
وقت کي وجود نه آهي
وقت نه گذري ٿو
اسين گذرون ٿا
سج اڀرندو نه آهي
ماڻهو اڀرندو آهي
سج لهندو نه آهي
ماڻهوءَ جو پاڇو لهندو آهي
ڪائنات جسم آهي
رت گردش ڪري ٿو
رات ڪاريهر جيان
دنيا جي قبرستان مٿان
لنگهي ٿو
وقت گمنام بادشاهه
جنهن جي ڪنڊن جو تاج پائي
سرشتي جي صليب تي لڙڪيل
زخمي انسان
مٿي منهن ڪري چوي ٿو:
“اي آسمان تنهنجو رنگ
نظر جو دوکو آهي”
•