اونهاري ۾ سياري جون ڳالهيون
توتي پنهنجا چپ رکان
۽ پگهرجي پوان
بيهه برف جهڙي بيوفا
مان اچان
۽ توسان رجان
پر ڪيئن اچان؟
تنهنجي اک ۾ آرهڙ آهي
منهنجي اک ۾ جاڙو
تنهنجي پير ۾ پاتل آهي
منهنجو پير اگهاڙو
هيءُ هبس آهي يا ڪوهيڙو
پٽ تي ائين پيرون
تنهنجي منهن تي
ڄڻ موهيڙو
ڦهليل آهي هر طرف
تنهنجن نيڻن جي ٻاڦ
بادلن جا ديوَ پريون
ٿڌ جا ڪوهه ڪاف
هاڻي عشق جي ارتقا ۾
موسمون بدلجي ويون
دل دوزخ
اکيون جهڙ ٿي پيون
تنهنجي ياد ۾
هن اونهاري
ڳوڙهن پويان ڳوڙهو وسندو
۽ ايندڙ سياري
سانوڻ ايندو
•