سحرانگيز سانجهي
سج لهي ويو
هائي، من ٻڏي ويو
اوندهه آهن پنک پکيڙيا
روشنين پنهنجا خواب کيڙيا
سج لٿي آ ڪيڏي اداسي
هاريل آهي هر هنڌ ان جي
نيڻن جو رنگ ناسي
هيءَ سانجهي، هيءَ سانت
انڌيارن ۾ ڦهليل
پڙاڏا ڀانت ڀانت
ڏور اچي ٿو ويرانيءَ مان
سانجهيءَ جو سُريلو آذان
اوندهه جا ڪارا گلاب
شفق جو ڳاڙهو گلدان
هيءُ درد، هيءُ دونهون
هيءَ سحرانگيز سانجهي
سُرمئي منجهدار
هيءُ منجهيل مانجهي
واهيرن کان ورن ٿا
اکڙين جي آکيرن ڏي
خوابن جا پکي
پر اي سکي
ان کان اڳ جو ان جي ياد
انڌيرن جي ڌوڙ ۾
لٽجي وڃي
پاڇن جي ڪوهيڙي ۾
مٽجي وڃي
مان ورڻ چاهيان ٿو
اتي
جتي
اهو منظر نه هجي
هيءُ جادو، هيءُ سحر
هي انتر منتر نه هجي
•