شاعري

هُدو (Quarantine)

”هُدو“ ۾ ڪيل گهڻي شاعري ”لاڪ ڊائون“ ۽ ”وبا جي ڏينھن ۾“ لکيل آهي.  ادل سومري جو چوڻ آهي تہ: ”رسول ميمڻ جيترو قد ۾ اوچو آهي اوترو ئي سوچ ۾ هيٺ اونھو آهي.“ ادل وڌيڪ لکيو: “اسان رشيد ڀٽيءَ جي انهن لفظن تي سوچيندي فيصلو نہ ڪري سگهندا آهيون تہ ڪھاڻين کي اوليت ڏيون يا سندس شاعريءَ کي. ڇو تہ هن ٻنھي شعبن ۾ ڪاميابيءَ سان لکيو آهي.“

  • 4.5/5.0
  • 23
  • 2
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • رسول ميمڻ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book هُدو (Quarantine)

غربت، شرافت ۽ ڪاروبار

شهر جي روڊن تي گهمندي
ڄڻ سڀ فقير
منهنجي کيسي ۾ پيل آهن
نوٽ ڪڍان ٿو ته
هر نوٽ سان گڏ
هڪ فقير کيسي مان نڪري
سامهون اچي ٿو
پليٽ ۾ رکيل مانيءَ مان
ڳڀو ڀڃي
ٻوڙ ۾ ٻوڙڻ وقت
پيالي جو منهن
بکايل جي وات جهڙو
ٿي وڃي ٿو
ٽيبل تي رکيل چانهه لڳي ٿي
بيمار جي جسم جهڙي گرم
مزدور جي هٿن جهڙي
سخت جوئر جي ماني
ڪير به نه ٿو کائي
هرڪو پسند ڪري ٿو
محبوبا جي هٿن جهڙي نرم
ڪڻڪ جي ماني
شهر ۾ امير ڪن ٿا
ڪينچين جو ڪاروبار
۽ شريف نياز ۾ نوڙي
کيسن ڪٽڻ جو روزگار