گيت
سدا رهن ٿا نيڻ نم،
رڳو آ ڪم رڳو آ غم،
ڪٿي پُڄي ڪٿي پُڄان.
خُوديءَ جي ڀَڃُ ڊاھَ ۾،
ڪجي انا جو سِرُ قلم،
رڳو آ ڪم رڳو آ غم،
ڪٿي پُڄي ڪٿي پُڄان.
خيالَ جي پَرارَ تي،
اڪيلتا جو آ عالم،
رڳو آ ڪم رڳو آ غم،
ڪٿي پُڄي ڪٿي پُڄان.
ملي حيات مختصر،
هُيو انهيءَ ۾ درد ضم،
رڳو آ ڪم رڳو آ غم،
ڪٿي پُڄي ڪٿي پُڄان
رکيون اڃا اچان پيو،
وصال هجر جو ڀرم،
رڳو آ ڪم رڳو آ غم،
ڪٿي پُڄي ڪٿي پُڄان.
ڪيان ته مان ڪيان به ڇا،
لکان ته ڇا لکان عدم،
رڳو آ ڪم رڳو آ غم،
ڪٿي پُڄي ڪٿي پُڄان.
نديءَ جي وهڪرن جئان،
رهيو سدا رَوان رڌم،
رڳو آ ڪم رڳو آ غم،
ڪٿي پُڄي ڪٿي پُڄان.
وسيم مان “آڪاشُ” ٿي،
کنيوسين قوم لئه قلم،
رڳو آ ڪم رڳو آ غم،
ڪٿي پُڄي ڪٿي پُڄان.