پنجڪڙا
هوا جي بدن کي ڪيو قيد ڪنهن،
اسان جي وطن کي ڪيو قيد ڪنهن،
ڇو لاٽن جي پويان هُئي ٻاٽ ڪڍ،
هوا جي بدن تي ها ٻوسٽ جا وڍ.
سنڌ جي آبرو دانُ گھُرندي رهي،
شهر جي چوڪَ تي ٻار هنج ۾ کڻي،
وقت جي باب تي داغ ڪارو هڻي،
پل ۾ جيئندي رهي، پل ۾ مرندي رهي،
سنڌ جي آبرو دانُ گھُرندي رهي.
پاڻ کي پاڻ ۾ ڪيترو روڪجي،
حادثا حوصلن جا هَڏا ٿا ڀڃن،
سوچ معزور منهنجي ڪيون ٿا وڃن،
قيد جيون جي باري ۾ ڇا سوچجي،
پاڻ کي پاڻ ۾ ڪيترو روڪجي.