ڪھاڻيون

ٽارين جدا ٿيا گل

هي ڪتاب ”ٽارين جدا ٿيا گُل“ محترم خادم گهراڻو جي ڪهاڻين جو مجموعو آهي. خادم گهراڻو سنڌ سلامت جو سرگرم رڪن آهي ۽ مختلف وقتن تي پنهنجون ڪهاڻيون، پنهنجا احساس ۽ خيال سنڌ سلامت فورم تي ونڊيندو رهيو آهي. سندس هي ڪتاب اڃان ڇپيو ناهي پر سندس خواهش تي سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ پيش ڪيو پيو وڃي.
Title Cover of book ٽارين جدا ٿيا گل

ماستر جي زال

نائله ۽ آصف هڪ ٻئي کان محبت ڪندا هئا هڪ ڏينهن اهڙو آيو جڏهن هي ٻئي هڪ ٻئي جا ٿي ويا هنن شادي ڪري ڇڏي آصف بي اي پاس هو پر بيروزگار هو هڪ ڏينهن آصف نائله کي چيو ته ٻي ڪابه نوڪري نٿي ملي استادن جون جايون خالي آهن اتي ٿا نصيب آزمايون اڪبر اتي ڪوشش ڪئي هن کي نوڪري ملي وئي نائله اڻ پڙهيل هئي هن کي استادن جي عظمت جي خبر نه هئي پر آصف خوش هو ڇاڪاڻ جو هي پيغمبري پيشي سان منسلڪ ٿي ويو هو .نائله چوندي هئي ته اها به سٺي نوڪري آهي حڪومت جي آهي پگھار مان گھر جو گاڏو پيو هلندو . آصف ماستر بنجي ويو نائله مسز ماستر بنجي وئي ماڻهو هن کي ماستر جي زال ڪري سڏيندا هئا ته هيءَ ڏاڍي خوش ٿيندي هئي پر هن کي اها زبر نه هئي ته هن دور ۾ قدر پيشي جو نه پر پئسي جو آهي .هڪ ڏينهن هيءَ اضف جي هڪ دوست جي پارٽي ۾ وئي جتي مختلف ماڻهن جون زالون هنيون اتي هڪ تپيدار جي زال هئي جنهن چيو ائي ڏسو ماستر جي زال گاڏيءَ مان لٿي آهي ڄڻ ماستر جي زال نه پر ڪنهن آفيسر جي زال هجي ٻيءَ چيو ته لئي ته ڏسوس ڪيڏي آهيس پر اٿس جسم تي سون جو ذرو به ڪونه آئون ڏسو سڄي سون ۾ ڀري پئي آهيان چنڊ وانگر پئي چمڪي ٽين عورت چيو ته ڀت تي پيون رليون سڪن ڪڏهن طعام رڌين ڪڏهن ڪونه رڌين آئون ڳرين هوٽلن ۾ ماني کائيندي آهيان پنهنجي حيثيت ڏسن ڪونه آئي آهي اسان جھڙن جي پارٽي ۾ ادي به خبر نه آهي ڪيئن هنن کي ايڏو ويجھو ڪيو آهي نائله کي انهن لفظن ڏاڍو صدمو رسايو گھر اچي روئڻ لڳي جڏهن آصف آيو ته ان کي سڄي ڳالهه ٻڌائي جنهن هن کي چيو ته اداس نه ٿي استاد جو مان مرتبو بلند آهي استاد پيغمبري پيشو آهي تون هڪ استاد جي زال آهين اهي عورتون جن توتي ڇوهه ڇنڊيا آهن انهن جي مڙسن کي به ان منزل تي استاد ئي پهچايو آهي هو چمندي چام ڪونه هئا اڄ دولت جي نشي ۾ انڌا آهن انهن کي استادن جو مرتبو وسري ويو آهي .نائله ڏس پاڻ وٽ صبر ۽ شڪر آهي آرام آهي انهن وٽ دولت کان سواءِ ڪجھه به نه آهي هن چيو ته ڇا پنهنجو اولاد به ائين رهندو هن چيو چري نه ٿي پنهنجو اولاد خدا گھريو اهڙو ٿيندو جو ان جو آئيندو روشن هوندو ماڻهو ان تي فخر ڪندا ۽ چوندا هي استاد آصف جو لائق فرزند آهي جيڪي هن وقت نفرت ٿا ڪن اهي خودئي سلام ڪندا تون رڳو رب تي ڀروسو رک صبر ڪر جيڪو مقدر ۾ لکيل هوندو اهو ضرور ٿيندو اهو خدا جي طرفان صبر جو امتحان آهي تڏهن تون ماستر جي زال بني آهين اهو امتحان پاڻ کي پاس ڪرڻو آهي تون پنهنجي غمن کي لڪائي ڇڏ . ڪجھه گھڙين کان پوءِ نائله جي لبن تي مرڪ آئي هن چيو ته آئون پاڻ کي ماستر جي زال سڏائينديس مون کي سمجھه ۾ اچي ويو آهي ته استادي عظيم پيشو آهي منهنجو مڙس ان سان لاڳاپيل آهي مون کي فخر آهي .ان کان پوءِ ڪير به هن کان پڇندو هو ته ادي تون ڪير آهين ان کي اهو جواب ڏيندي هئي ته ائون ماستر آصف جي زال مسز ماستر آهيان .(بشڪريه روزاني آفتاب حيدرآباد 1990ع هفتيوار صفحو مارئي ۾ هيءَ ڪهاڻي شايع ٿيل آهي )