منهنجي ھر شام اڄ تائين،
رهي ماتام اڄ تائين.
اوهان ٿي خاص ويا آهيو،
اسان هُون عام اڄ تائين.
کسي هر جيت تو مون کي،
ڪيو ناڪام اڄ تائين.
اوهان جي ياد آ منهنجي،
ڏکن لا بام اڄ تائين.
تنهنجي هر ياد ٿي ’نُوري‘،
رهيس مان ’ڄام‘ اڄ تائين.
پکي ويا پيار جا اُڏري،
لڏي پئي لام اڄ تائين.
تنهنجو هر ڪو سِتم مون وٽ،
صنم آ سام اڄ تائين.
پرين تو بن ڪيو ناهي،
اکين آرام اڄ تائين.
ابد کان ئي رهي آ هت،
وفا نيلام اڄ تائين.
ڏسان ٿو ڏيهه ساري ۾،
برھه بدنام اڄ تائين.
سَٺا سِرَ تي اٿم سانئڻ،
سوين الزام اڄ تائين.
’مسافر‘ ٿي سڏايان ٿو،
اوهان جي نام اڄ تائين.