لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

پھاڪن جي پاٻوهه

ڪتاب ”پهاڪن جي پاٻوهه“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هن ڪتاب جو ليکڪ تيرٿداس پيسومل ھاٿيراماڻي ۽ سهيڙيندڙ انجنيئر عبد الوهاب سهتو آهي. هي ڪتاب ۱۹۷۳ع ڌاري، مؤلف طرفان ھندستان مان ڇپيو ھيو.هي ڪتاب المنعم لائبرري لاڙڪاڻي پاران اي بوڪ ايڊيشن ۾ سندس ويب سائيٽ تي آندو ويو آهي.
Title Cover of book پھاڪن جي پاٻوهه

( ص )

( ص )
1. صافو رکيو آهي ڪلهي تي، چي؛ صافو ڙي صافو! (ورجيس)
صافو: ڀنگ ڇاڻڻ لاءِ ڪپڙو.
2. صبوح ويئي، سانجهي آئي، اَدي ٻائي، مون ڪا ويرم لائي. (گفتار)
ڪا زال صبوح جو وڃي ۽ سانجهيءَ جو موٽي اَچي گهر ۾ ڀيڻ کي ٻڌائي ته مون ڪا دير ڪئي؟
3. صَدَرُ جتي به وهي اُتي صدر آهي. (پھاڪو)
صدر: مکي، چوڌري، سريتي.
4. صرفو ڪرين، پٽ هنڊاءِ. (پھاڪو)
ڪفايت ڪرڻ چاهين ته ريشم پاءِ. ڇاڪاڻ ته ريشم جهالائو ٿيندو آهي. هلڪي شيءِ وٺڻ سان گهڻو وقت ڪا نه جٽاءُ ڪندي آهي.
5. صفا راند، سونٽي جي. (پھاڪو)
سونٽيون (هٿيار) کڻي ڳالهه نبيرڻ؛ آهي صفا راند.
6. صلاحين شينھن ٻجهن، ڪم ڪرهين نه ٿئي. (پھاڪو)
صلاحون ڪري مٺ محبت ۾ شينهن جھڙو جانور به پنھنجي وس ۾ ٻڌي سگهجي ٿو پر ڪرهه يعني جهيڙو ڪرڻ سان ڪو به ڪم ڪو نه ٿئي.
__________________