حمد
پل پَل مولى توکي ساريون
تُنهنجا ڪيئن احسان وساريون
پل پَل مولى توکي ساريون
ڄِڀَ کي ٻولڻ توئي سيکاريو
تُنهنجو مٺڙو نانءُ اُچاريون
گُلن ڦُلن جا ڏسي نظارا
نيڻَ پيا ٿا پنهنجا ٺاريون
جهنگ جھَرن ۾ تُنهنجو جلوو
تُون ئي آن جِتي نهاريون
تُنهنجي يادِ ۾ ڌڙڪي جيڪا
دل اسين شَل اهڙي ڌاريون
تُون ئي بخشڻ وارو آهين
تُنهنجي دَرَ تي هنجون هاريون.