چانديءَ جو چنگُ
ڏسان آءٌ به چنگ وڄائي
جانڻ جڏهن اسڪول اچي ٿو
چنگُ وڄائي خوب نچي ٿو
ڪڏهن نه هو پَر مونکي ڏي ٿو
ڪير ته جانڻ کي سمجھائي
بابل! مُنهنجي دل ٿي چاهي
جڏهن شاهن جي شادي ٿي هُئي
ڳوٺ ۾ ڏاٺي ڄڃَ لٿي هُئي
ڄڃَ ۾ ڪنهن هو چنگُ وڄايو
مونکي ڏاڍو مَزو ٿي آيو
ڏٺو اهو مون چنگُ چتائي
بابل! مُنهنجي دل ٿي چاهي
بابا اوهان جي ڳالهه مڃان
ڪچڙا هن پر ڏند اڃان
لوهي چنگُ مونکان نه وڄندو
ڇوته انهيءَ سان ڏند ڪو ڀڄندو
چنگُ چانديءَ جو ڏي ٺهرائي.
بابل! مُنهنجي دل ٿي چاهي
ڏسان آءٌ به چنگ وڄائي