پوپٽ، ڄڃَ جهازُ
گھنڊ وڄي ٿو
هر ڪو ٻارڙو
تکو ڀڄي ٿو
ڌڻيءَ جا ڳُڻ ڳائي
سڌيون قطارون ٺاهي
پنهنجي جاءِ تي
وڃي ويهي ٿو.
ماستر اکيون ڳاڙهيون
ٻارن جا مُنهن لٿل
ماستر جو ڏنڊو ڪارو
ٻارن جا هٿ ڪونپل
معصوم ٻارڙا
سبق پڙهن ٿا
ڏنڊو ڏسن ٿا
ڏاڍو ڊڄن ٿا.
اوچتو اسڪول ۾
پوپٽ اچي ٿو
هرڪو ٻارڙو
پوپٽ جي پويان
ڊوڙَ هڻي ٿو
ماستر ڪاوڙ مان
ڏنڊو کڻي ٿو.
هر هڪ ٻار کي
ڏنڊو هڻي ٿو
هٿ مهٽي ٻارڙا
سبق پڙهن ٿا
مارَ وساري
وري کلن ٿا
اسڪول جي ڀرسان
ڄڃَ لنگھي ٿي
دل ٻارن جي
ڪانه رهي ٿي
دُهل جي آواز تي
ٻارن هنئي ڊُڪ
ڪلاس مان نڪرڻ جي
ٻيهر ڪئي چُڪَ
سڀني کاڌي سزا ۾
ماستر جي مُڪَ.
کائي هڪ مُڪَ
ٻارڙن لاڙيا لُڙڪ.
جھٽڙي گُذري
سڀني ٻارن کان
مارَ وئي وسري.
اوچتو اسڪول مٿان
اچي ٿو جهازُ
سڀيئي ٻار گڏجي
ڪن ٿا آواز
وري سزا ۾
ڏنڊا سهن ٿا
هٿ مهٽي ٻارڙا
ڏاڍو روئن ٿا
اُستاد کي چون ٿا
”سائين اسان کي
معافي ڏيو
وري نه ڪبو
ڏوهه ٻيو“
مکڙين جهڙا ٻارڙا
سُڏڪي روئن ٿا
ڏنڊو ڏسن ٿا
ڏاڍو ڊڄن ٿا
ڊڄندي ڊڄندي
سبق پڙهن ٿا
هڪٻئي جي ڪَن ۾
آهستي چون ٿا
پڙهڻ کان سُٺو آهي
پوپٽ هلي پڪڙجي
ڄڃَ هلي ڏسجي
جهاز ۾ چڙهجي.