مبن سنبريو ميلي تي
مُبن سنبريو ميلي تي
ميلي ۾ ها هُل هشامَ
کائڻ پيئڻ جون شيون جام
مُبن کاڌي برفي پاءُ
جيئي جيئي مُنهنجي ماءُ.
ميلي ۾ ها ڳانا سڳيون
کيسَ کٿا ۽ اجرڪ لونگيون
مُبن پاتو ڳاڙهو ڳانو
جيئي جيئي مُنهنجو نانو.
واءُ اتر جي لڳي جڏهن
مُبن ساريو ڪوٽ تڏهن
لڳو مُبن کي ڏاڍو سيءُ
جيئي جيئي مُنهنجو پيءُ.
جڏهن ميلي جي ٿي پُڄاڻي
ماڻهن هلڻ جي ڪئي سنبراڻِي
مُبن تاڙيو ڳوٺ جو گاڏو
جيئي جيئي مُنهنجو ڏاڏو.
ڏوڪڙ پنهنجا سڀُ کپائي
مُبن ويٺو جھانجھَ وڄائي
قاسم ترڪيو ڪيلي تان
مُبن موٽيو ميلي تان.