ڪافي ۳۲ - سوگھو ساھ ٿي ويو منھن جو توسان صنم،
مونکان نٿو وسري تنھن جو اسم جسم.
۱- لکيو لوھ قلم ۾ لکجي ويو- اِھو انگ الستي رکجي ويو،
آھي سر ته اوھانجي جو يار قسم-
۲- پيوند پيچ پريت جو پئجي ويو- قابو قرب ڪڙيءَ ۾ ڪڙجي ويو،
ڇونه لاھي لڱن تان ڏيان ھي لحم-
۳- صنم ساھ سدا توکي ساري ٿو- گھڙي دم نه يار وساري ٿو،
مونکئون وسري ويو آ ٻيو ڪلئي وَھَمُ-
۴- اِھا موج مدامي ماڻين تون- وري طرف نه ٻئي ڪنھن تاڻين تون،
اِنھيءَ مامَ ’مھديءَ‘ واري ھُجُ محڪم-