ڪافي ۴۴ - مسافر ھِن ماڳ تـؤن ، پَلي ويا پنھن جو پاڻ.
۱- وڃي وسايؤن ويراڳ کي- وصل وارو وٿاڻ-
۲- ساري نه نيائون ساٿ سان- ڇـڏي ويا ڇاڪاڻ-
۳- راتيون ڏينھان روح ۾- روئڻ ڏئي ويا رھاڻ-
۴- ’مھدي‘ مون مسڪين سان- سدا سيد ساڻ.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو