• ٻَٻُر جو وڻ
سندس تصوير ڏسي
دل ۾ دفن يادن جو
آتش فشان ڦاٽڻ لڳو
۽ ذهن تي سوچن جو
لشڪرطواف ڪرڻ ۾
مصروف ٿي ويو..!!
دل جو ڌڙڪو
بي لغام گھوڙي جيان
تيز ٿيڻ لڳو..!!
۽ وري
لڙڪن جون لارُون
سانوڻ جي مينهن جون
سِڪون لاهڻ لئه
گھٽ نه هُيون..!!
پر مون کي خبر آهي..!!
مون کي دردن جي ديس ۾
اڪيلو ڪرڻ وارِي
منهنجي پنهنجي دل آهي
شايد انهيءَ ۾ هُن جو
ڪو قصور نه هو..!!
ڏوهه ته منهنجو آهي..!!
مون جنهن کان
ٻير پئي گھريا سو
ٻَٻُر جو وڻ هو..!!
*