ڀاڱا
شاعري
ڪھاڻيون
ناول
تاريخ، فلسفو ۽ سياست
لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق
شخصيتون ۽ خاڪا
لطيفيات
مختلف موضوع
آتم ڪٿا / آٽوبايوگرافي
ڪالم / مضمون
سڀئي ڀاڱا ڏِسو
تعارف
ڪتاب گهر بابت
سنڌسلامت بابت
سنڌسلامت سَٿ
ڪتاب گهر لائبريرين
ليکڪ
سَڀ ليکڪ
نوان شامل ڪيل
مشھور
ڪِتابَ
سَڀ ڪِتابَ
نوان شامل ڪيل
مشھور
پبلشر
Light
Dark
Auto
لاگ ان
شاعري
ڪلهي پاتم ڪينرو
”ڪلهي پاتم ڪينرو“ نامياري شاعر شيخ اياز جي لازوال شاعريءَ تي مبني آهي۔ جنهن ۾ بيت، دوها، گيت، وايون ۽ غزل شامل آهن۔
4.5/5.0
7105
2127
آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
شيخ اياز
ڇاپو پھريون
فھرست
فونٽ سائيز
فونٽ مٽايو
فُل اسڪرين
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
پاڻمرادو
سنڌسلامت رِيڊ 2.0
سنڌسلامت رِيڊ 1.0
ايم بي لطيفي 2.0
ايم بي لطيفي 1.0
ايمبائل 2.0
ايم بي لطيفي ايم ستار
سنڌ سلامت پاران
شيخ اياز پاران
ارپنا
بيت
بيت
دوها
دوها
گيت
تون جي ايندين رات
ٿر ۾ ڪھڙا ٿاڪ
ھَيا ھَيا ھَيا، او
بنگاليءَ گيت
جر جي ڄَر ڪنھن ڄاتي ڪانہ
من_ نگريءَ جي ڳلِي ڳلِي
سُڻ ھيءَ پيڙ پراڻي، ووءِ
غزل
پويون پھر، جُدائي جاڳَ
موتئي جون مالھائون، مُنڌ
ڪھڙي ڪاريھر جو ڏنگُ
نانگا، مينھوڳيءَ ۾ مچ
سچ، پَنڇي يا پنڇيءَ جو
او مڌ _ ماتا ميت ڪوي
پنھنجي سياست باد _ فرنگ
اَڄ ڪائي گجگوڙ نہ آھ
وڌوا جو مڙھ آھ ادب
او مڌ _ ماتا، ھوريان ھَلُ
آڌيءَ رات ڀُليءَ جي ڀاڻ
ڪوئي اَنتيءَ جو اِمڪان
اچڻو آھين جي تون، آءُ
او منھنجا محبوب وطن
او ڌرتيء َ جا ريت_ رتا
ھي ڳاٽ ڳاٽُ ناھي، آ ڏيل َ تي ڏياٽِي
وايون
ڀونءِ نہ آئي ڀانءِ، اَلا مان اُڏري ويندو سانءِ
تو ۾، مون ۾ ڀيدُ نہ ڪوئي،اَڙي نديءَ جا نِيرَ
ڪاريءَ رات، ڪَتيءَ جو پاڇو، ڪيئي نيڻ نياڻُ
پُٺتي موڙ مَھار، اَلو ميان، پُٺتي موڙ مھارَ
ڪيچ وڃين ڪنھن ڪاڻ، پُنھل تون موٽِي آءُ
روز وڪاڻِي، ھاءَ نماڻِي، وينگس وچ بازار
نانگو آھيان،نانگو يارَ
ھِيرَ مُئي، او ھِيرَ مُئي
ڪافر مومن ناھيان, وو
بادل ڙي، بادل ڙي،! منھنجا نيڻ نٿا بس ڪن
ڪوئي آھي، ڪوئي آھي ! جيڪو سچ چوي؟
سانگيئڙن جي سار نہ ڇڏ
نئون جمالو
نظم
جيسين مون اي ميت
ماڪَ لڳي جو موتي موتي
مان سپنو ھان، مان سپنو ھان
تون جو آئين سِج سنئين
ڇا ڇا چورُ ڇَڏي ويو آھي
ڪيرُ وراڻيندو،؟ ڳيرو
لڙي ٻہ _ پَھري، لانڍي، ٿانوَ
کنڀ کنڀي، واجھَ وجھي
ڪاري
ڪالھ ڪَويتا جي ڪَنٺي تِي
پُوڄاريءَ جو پُوڄاريءَ سان ويرُ ڏسي
بَنگلا
ڄڻ اُتر جي واء ُ تي
راجا_ڏاھر.! تنھنجون نياڻيون
چؤ تون ڇا ٿو چاھين؟
ارپنا
سيد حسام الدين راشديءَجي نالي
جنھن جي روح مان مون کي اَروڙ جي مِٽيءَ جي ڀني خوشبوءِ ايندي آھي.
پويون پَنو
اڳيون پنو