ھَيا ھَيا ھَيا، او
دور وڃي ٿي نَيا،
ھَيا ھَيا ھَيا، او. . . . !
ڪھڙي گھاٽ لڳي، ھيءَ نؤڪا، ڪٿي کُٽي جيون،
ڇِڪي پيو اڄ من کي سپني جھڙو سندر بَن.:
ھَيا ھَيا ھَيا، او. . . .
دور وڃي ٿي نَيا. . . .!
چانڊوڪيءَ ۾ چڙھندي پَدما، تِکَ سان وھندي تار،
لُڙھندي لُڙھندي پنھنجي نؤڪا، پھچي ويندي پار.:
ھَيا ھَيا ھَيا، او. . . .
دور وڃي ٿي نَيا. . . .!
بِن مانجھيءَ منجھنڌار مٿان ھيءَ نؤڪا ويندي دور،
ڪنھن ڏورانھين ڏيھ اسان کي ڇِڪي پرينءَ جو پور.:
ھَيا ھَيا ھَيا، او. . . .
دور وڃي ٿي نَيا. . . .!
ساڳي بَن ۾ مِرگھ بہ موھي، ساڳي ۾ سَوَ واگھَ،
سُک جي سيج بہ ساڳيو جيون،ساڳيو ڏک جي ڏاگھ.:
ھَيا ھَيا ھَيا، او. . . .
دور وڃي ٿي نَيا. . . .!
پنھنجو جيون آھي، پيارا، جل_ ڌارا تي جوت،
مٺڙي مٺڙي ننڊ اسان لئہ بڻجي ايندو موت.:
ھَيا ھَيا ھَيا، او. . . .
دور وڃي ٿي نَيا. . . .!
ھَيا ھَيا ھَيا، او. . . .!
ھَيا ھَيا ھَيا، او. . . .!